Niewykorzystany urlop wypoczynkowy w przypadku rozwiązania umowy lub wygaśnięcia stosunku pracy może być zastąpiony ekwiwalentem pieniężnym.

Reklama

Jednym z podstawowych praw pracownika jest prawo do urlopu wypoczynkowego. Jeśli pracownik nie zdążył wykorzystać przysługujących mu dni urlopu przed rozwiązaniem umowy lub ustaniem stosunku pracy przysługuje mu prawo do dodatkowej wypłaty, którą jest ekwiwalent pieniężny (art. 171 § 1 k.p.). Trzy rodzaje składników wynagrodzenia, decydują o tym, z jakiego okresu wyliczane jest miesięczne wynagrodzenie będące podstawą do wyliczenia ekwiwalentu.

Stałe składniki wynagrodzenia – stała stawka miesięczna w tej samej wysokości

Jeśli w zakładzie pracy podstawą wynagrodzenia jest stała stawka miesięczna, to w przypadku konieczności wypłacenia ekwiwalentu podstawą do jego obliczenia jest przysługujące pracownikowi podstawowe wynagrodzenie miesięczne. Podstawą prawną jest Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (§ 15).

Zmienne składniki wynagrodzenia – okresy przysługiwania: maksymalnie 1 miesiąc

Podczas obliczania wysokości ekwiwalentu z uwzględnieniem tych składników należy wziąć pod uwagę 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym pracownik ma prawo otrzymać ekwiwalent. Ustalana jest średnia wysokość ekwiwalentu z tego okresu (§ 16.1 powyższego Rozporządzenia).

Zobacz także

Zmienne składniki wynagrodzenia – okresy przysługiwania: dłuższe niż 1 miesiąc

Jeśli pracownikowi przysługiwały zmienne składniki wynagrodzenia przez okres dłuższy niż 1 miesiąc to podczas obliczania wysokości ekwiwalentu branych jest pod uwagę ostatnich 12 miesięcy poprzedzających miesiąc przysługiwania ekwiwalentu (§ 17.1 wyżej wymienionego Rozporządzenia).

Ekwiwalent – sposób obliczania

Na podstawie składników wynagrodzenia należy wyliczyć jego wysokość i sumę wynagrodzeń z poszczególnych miesięcy, którą trzeba podzielić przez właściwy dla danego roku współczynnik (§ 19.1-3 Rozporządzenia). Kolejnym krokiem jest podzielenie otrzymanego wyniku przez liczbę dobowej normy czasu pracy pracownika. Ostatnim etapem jest pomnożenie uzyskanego ekwiwalentu za jedną godzinę pracy przez liczbę godzin niewykorzystanego urlopu, za które pracownik powinien otrzymać ekwiwalent (§ 18 Rozporządzenia).

Ekwiwalent powinien być wypłacony pracownikowi w ostatnim dniu jego pracy. W przypadku niedotrzymania tego terminu przez pracodawcę, pracownik może domagać się wypłacenia ekwiwalentu wraz z odsetkami.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama