Książka a wiek dziecka – rady dla rodziców

Nauka czytania dla dzieci metodą Domana opiera się na założeniu, że czytanie to funkcja mózgu, a nie umiejętność, dlatego można czytać już mając np. trzy lata.   Glenn Doman to lekarz, który początkowo zajmował się tylko dziećmi z uszkodzonym mózgiem. Ucząc je mówić i pisać w sposób niekonwencjonalny, zdał sobie sprawę, że innowacyjne metody nauki można zastosować także u dzieci zdrowych. Jego książka „Jak nauczyć małe dziecko czytać?” stała się światowym bestsellerem. Rewolucja w czytaniu, czyli metoda Domana Nauka czytania metodą Domana opiera się na pokazywaniu dziecku kart o długości 107 mm i szerokości 600 mm z określonym zestawem słów w jednej tematyce, np. zwierzęta. Na każdej karcie powinno znajdować się jedno słowo, napisane drukowanymi literami. Karty do czytania metodą wyrazową można kupić lub wykonać samemu. Warto przeczytać książkę „Jak nauczyć małe dziecko czytać?” oraz/lub poprosić o pomoc placówkę, która uczy dzieci czytać metodą całowyrazową. Zadaniem rodzica jest ekspozycja (krótkie demonstrowanie) kart dziecku. Słowa należy czytać wyraźnie i głośno, maksymalnie skupiając uwagę malucha.   Ekspozycja jednej karty powinna trwać zaledwie ułamek sekundy. Dziecko zapamiętuje wyrazy wzrokowo i słuchowo. Im częściej ćwiczenie będzie powtarzane, tym lepiej, należy natomiast pilnować, aby dziecko nie było zniechęcone, np. nie przerywać mu zabawy w celu ekspozycji, czy nie pokazywać kart, kiedy jest głodne. Nauka czytania metodą Domana opiera się na ważnej zasadzie – skończ zabawę, zanim zechce skończyć ją dziecko. Systematyczność jest gwarancją powodzenia metody. Jeżeli rodzic nie jest w stanie regularnie pokazywać dziecku kart z napisami, to i tak jest duża szansa, że maluch po jednym roku nauki opanuje około 250 słów. Umiesz liczyć na palcach? Naucz dziecko tabliczki...

Narodziny drugiego dziecka często wywołują zazdrość u starszego rodzeństwa. Aby starszak nie czuł się odrzucony, warto codziennie poświęcać mu czas, np. przez wspólną zabawę. Czytanie razem bajek o dzieciach, które mają braciszka lub siostrzyczkę pozwoli dziecku oswoić się z nową sytuacją.   Kiedy pojawia się drugie dziecko, rodzice nie poświęcają już starszemu tyle czasu, co wcześniej. Malec buntuje się, obraża i chce na siłę zwrócić na siebie uwagę w bardzo natarczywy sposób. To najczęstsze objawy zazdrości o młodsze rodzeństwo. Wspólne spędzanie czasu ze starszym dzieckiem Kiedy tata zajmuje się młodszą córeczką, wtedy mama może spędzić czas tylko ze starszym synkiem. Wspólne malowanie, układanie klocków, gotowanie czy spacer uspokoi malca. Dziecko poczuje się ważne , bo będzie miało mamę tylko dla siebie. Czas spędzony razem to też dobra okazja, żeby porozmawiać np. o ulubionej bajce oraz czasie spędzonym w przedszkolu lub szkole. Angażowanie starszego dziecka w opiekę nad młodszym Aby starsze dziecko nie poczuło się odepchnięte, warto angażować je w opiekę nad młodszym. Wystarczy poprosić o podanie pieluszki czy zasypki w czasie przewijania. Warto też pytać o opinię , np. „W jaki kolor śpioszków ubierzemy dzisiaj twoją siostrzyczkę?”. Czytanie książek razem z dzieckiem Kiedy pojawia się zazdrość o rodzeństwo, być może problem rozwiąże książka. Czytanie maluchowi bajki np. o chłopczyku, który czeka na siostrzyczkę , pomoże dziecku zrozumieć sytuację, w jakiej się znalazło. Po lekturze warto porozmawiać z dzieckiem o przeczytanej historii , o tym co zmieniło się w życiu bohatera bajki i jak się wtedy czuł.

Opowiadanie bajek to nie tylko sposób na uśpienie dziecka. Te uniwersalne historie – znane każdemu pokoleniu – pomagają w wielostronnym rozwoju i kształtowaniu postaw malucha, przyczyniają się też do wzmacniania więzi pomiędzy nim a rodzicami.   Jak dowodzą badania z 2007 roku , systematycznie wzrasta odsetek dorosłych, którzy czytają najmłodszym członkom rodziny. Ta budująca tendencja utrzymuje się do dziś, a ponad 50% uczniów ostatnich klas szkoły podstawowej deklaruje, że opowiadano im bajki na dobranoc.   W czym bajki z książki są lepsze od animacji?   W telewizji coraz częściej można obejrzeć filmy animowane , które są adaptacjami znanych bajek. Nikt jednak nie powinien mieć wątpliwości, że seans filmowy nie zastąpi przeczytania dziecku książki . Telewizja bombarduje obrazami i dźwiękami, przez co zamiast angażować wyobraźnię, skłania jedynie do reakcji na bodźce wysyłane przez medium. Efektami spędzania czasu przed ekranem są rozkojarzenie i zatracenie umiejętności skupiania uwagi na szczególe, a w efekcie – niezdolność do analitycznej interpretacji świata. Czytanie, podobnie jak opowiadanie bajek dzieciom , daje wprost przeciwne skutki. Pobudza do myślenia, bo fantastyczny świat nie jest podany w formie gotowej, lecz trzeba go stworzyć siłą własnego intelektu. Tym samym wyzwala kreatywność i pomaga lepiej zrozumieć zależności przyczynowo-skutkowe zachodzące w świecie. Dziecko, słuchając bajek, utożsamia się z ich bohaterami, dzięki czemu nabywa wrażliwość i empatię oraz uczy się, jak rozwiązywać problemy. Historie te są przekazicielami uniwersalnych zasad moralnych i mają moc wpływania na postawy najmłodszych. Co więcej, ich poznawanie wzbogaca słownictwo, sprzyja szybszemu uczeniu się czytania oraz pisania, a także kształtuje nawyk sięgania po książkę. Opowiadanie bajek dzieciom, choć ma przede wszystkim działanie...