Rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron – krok po kroku
Z inicjatywą rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron może wyjść pracownik lub pracodawca. Wypowiedzenie wymaga zgody obu stron, jeśli jej nie ma, trzeba składać wypowiedzenie w normalnym trybie.
Z inicjatywą rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron może wyjść pracownik lub pracodawca. Wypowiedzenie wymaga zgody obu stron, jeśli jej nie ma, trzeba składać wypowiedzenie w normalnym trybie.
O rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron może wystąpić zarówno pracodawca, jak i pracownik. Jest to najłagodniejszy sposób na rozwiązanie stosunku pracy. Każda umowa o pracę może być rozwiązana na mocy porozumienia stron, pod warunkiem zgody obydwu (pracownika i pracodawcy). Podstawą prawną są przepisy Kodeksu pracy (art. 30 § 1 pkt. 1).
Możliwości rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron
Istnieją trzy sposoby, aby rozwiązać stosunek pracy za porozumieniem stron. Pracodawca może zaproponować to rozwiązanie pracownikowi, a ten się na nie zgadza. Sytuacja odwrotna, czyli pracownik występuje z prośbą o rozwiązanie umowy o pracę, a pracodawca ją akceptuje. I trzecia możliwość: obie strony (pracownik i pracodawca) tworzą wspólny dokument i składają na nim podpis.
Elementy porozumienia
Rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron powinno zawierać dane dotyczące:
- miejsca i daty jego sporządzenia,
- danych pracodawcy oraz danych pracownika (imię, nazwisko, adres),
- umowy, która jest rozwiązywana (kiedy, gdzie i pomiędzy kim została podpisana),
- proponowanego terminu rozwiązania umowy.
Porozumienie powinno być uwieńczone podpisem oraz datą. Przyjmujący wypowiedzenie, jeśli je akceptuje, składa swój podpis z wyraźną adnotacją, np. „zgadzam się na powyższe warunki wypowiedzenia” i datą przyjęcia.
Wady i zalety wypowiedzenia za porozumieniem stron
W sytuacji, gdy umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron, pracownik, gdy zdecyduje się na zarejestrowanie w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna, przez okres karencji (90 dni) nie będzie mógł pobierać zasiłku.
Bez wątpienia zaletą takiej formy ustania stosunku pracy jest fakt, iż strony (pracownik i pracodawca) nie są ograniczone żadnymi terminami i mogą same podjąć decyzję, kiedy nastąpi rozwiązanie umowy (od razu, za tydzień, miesiąc itd.).
Gdy strony podejmą decyzję o rozwiązaniu stosunku pracy na mocy porozumienia stron, nie są zobowiązane do określenia przyczyn wypowiedzenia.
Wypowiedzenie za porozumieniem stron może złożyć np. pracownik, który znalazł nową pracę i chce ją podjąć jak najszybciej – bez czekania aż minie ustawowy okres wypowiedzenia. Taką formę stosują też niekiedy pracodawcy zamiast wypowiedzenia dyscyplinarnego – jest to rodzaj ugody. Jeśli pracownik poważnie naruszył swoje obowiązki (na przykład stawił się do pracy pod wpływem alkoholu), pracodawca może nie chcieć wręczać mu zwolnienia dyscyplinarnego – po którym zostaje ślad w świadectwie pracy. Wtedy strony zwykle idą na kompromis, podpisując porozumienie o wypowiedzeniu. Pracodawca zabezpiecza się w ten sposób przed ewentualną sprawą w sądzie pracy, przed którym musiałby dowodzić, że zwolnienie dyscyplinarne było zasadne. Pracownik z kolei przy kolejnych rekrutacjach nie musi się tłumaczyć z przyczyn otrzymania „dyscyplinarki”.
Na tego rodzaju ugodę pracownik powinien zgodzić się tylko wtedy, gdy faktycznie był winny i chce uniknąć podawania pracodawcy do sądu.