Pierwsza pomoc przy zawale to telefon na pogotowie. To bezdyskusyjny krok, od którego trzeba rozpocząć czynności ratunkowe. Dopiero później możesz przejść do doraźnej pomocy osobie poszkodowanej – podania leku czy wsparcia psychicznego.
Zawałowi towarzyszy ostry, silny ból w mostku, duszność, wymioty, bladość skóry, oblanie zimnymi potami oraz przytłaczające poczucie zbliżającej się śmierci. W razie zauważenia, że osoba odczuwa takie dolegliwości należy natychmiast zadzwonić po pogotowie i wykonać następujące czynności:
1. Zdjąć z osoby uciskające elementy garderoby – biżuterię, krawat, pasek od spodni. Rozluźnić również koszulę pod szyją.
2. Ułożyć osobę w pozycji półsiedzącej – najlepiej najpierw ją położyć na wznak i szybko podłożyć kilka poduszek pod plecy.
3. Sprawdzić jej możliwości oddychania. Gdy przestanie oddychać, należy usunąć podparcie spod pleców i położyć ją. Rozpocząć reanimację.
4. Gdy straci przytomność, należy ją ułożyć na podłodze w pozycji bocznej ustalonej.
5. Gdy osoba jest przytomna i nie ma problemów z oddychaniem, możesz spróbować uśmierzyć jej ból i strach. Rozmawiaj z nią czekając na karetkę.
6. Nie pozostawiaj osoby poszkodowanej samej i daj je wsparcie. Z dużym prawdopodobieństwem będzie przerażona i ogarnie ją poczucie zbliżającej się śmierci.
7. Gdy osobą poszkodowaną jest stały pacjent oddziału kardiologicznego, możesz zapytać, czy ma przy sobie nitroglicerynę. Możesz ewentualnie podać jej jedną dawkę leku pod język. Gdy nie jesteś pewny, czy osoba leczy się na serce – pod żadnym pozorem nie podawaj nitrogliceryny.
Czego nie powinieneś robić:
Gdy zawał serca przydarzy się w samotności, należy niezwłocznie zadzwonić po pogotowie i usiąść w pozycji półsiedzącej. W chwili, gdy chory poczuje zawroty głowy, powinien zacząć kaszleć lub zachowywać się tak, jakby chciał coś odkrztusić – będzie to pobudzało organizm do pracy. Należy w miarę możliwości poluzować kołnierzyk lub zdjąć obciskającą biżuterię i inne elementy garderoby. Jeśli to możliwe dobrze jest otworzyć okno i najważniejsze – nie dać ponieść się emocjom. Panika i stres mogą podpowiedzieć wiele niepotrzebnych czynności, które zaszkodzą a nie pomogą, np. pójście do sąsiada czy pojechanie na własną rękę do szpitala.
Pierwsza pomoc przy porażeniu prądem jest działaniem podlegającym zagrożeniu zarówno dla osoby poszkodowanej, jak i dla osoby, która stara się udzielić pierwszej pomocy. Jeżeli starasz się odratować osobę porażoną, to od razu powinieneś odłączyć źródło prądu, które spowodowało wypadek. Bez tej czynności nie wolno wykonywać następnych kroków pomocy. Pierwsza pomoc przy porażeniu prądem to zbiór czynności, które mają swoją ustaloną kolejność. Osoba, która chce pomóc porażonemu, powinna trzymać się jej, aby jej pomoc była skuteczna. Jak zauważyć, że osoba została porażona prądem : ma widoczne obrażenia na ciele, czuć zapach spalonej skóry, jest obolała, ma widoczne poparzenia skóry, ma zaburzenia oddychania. Pierwsza pomoc: co robić, gdy prąd porazi? Oto kolejność działań, które możesz podjąć gdy zauważysz, że ktoś został porażony prądem: 1. Odłączyć źródło prądu – wyłączyć korki w domu lub odłączyć z gniazda elektrycznego urządzenie, które wywołało porażenie. 2. Sprawdzić, czy dana osoba jest przytomna i samodzielnie może oddychać: gdy nie oddycha, należy rozpocząć reanimację (osobę należy położyć na plecach i odchylić jej głowę do tyłu – następnie wykonać 30 ucisków na klatce piersiowej, przyłożyć dokładnie usta do ust osoby poszkodowanej i wykonać 2 głębokie oddechy – gdy osoba nadal nie oddycha należy powtórzyć czynności reanimacyjne). gdy straciła przytomność, ale oddycha - ułóż ją w pozycji bocznej ustalonej. Natychmiast zadzwonić po pogotowie. 3. Jeżeli zauważysz u osoby poszkodowanej silne objawy wstrząsu (blednięcie, dreszcze, niewyraźna mowa), połóż ją na plecach i unieś jej nogi. 4. Gdy osoba jest przytomna i nie ma problemów z oddychaniem, można zrobić opatrunek na poparzone miejsce na ciele i czekać na...
Pozycja boczna ustalona jest jedną z pozycji bezpiecznych. Ułożenie poszkodowanego w ten sposób umożliwi odzyskanie przytomności osobie, która straciła przytomność, ale nie ma urazów kręgosłupa i samodzielnie oddycha. Pozycja boczna ustalona udrażnia drogi oddechowe i zapobiega zapadaniu języka na tylną ścianę gardła, co mogłoby uniemożliwiać oddychanie . W tej pozycji osoba nieprzytomna może oddychać i nie ma ryzyka zakrztuszenia śliną lub wymiocinami. Pozycja boczna ustalona – stabilność i bezpieczeństwo Istnieją różne techniki ułożenia osoby poszkodowanej. Ważne, aby pozycja boczna ustalona była stabilna, co gwarantuje bezpieczeństwo osoby nieprzytomnej. Poszkodowany powinien leżeć na boku z odchyloną głową . Jeżeli poszkodowany ma okulary lub duże elementy w kieszeniach, zanim przystąpisz do układania go w bezpiecznej pozycji należy je usunąć. 1. Uklęknij obok osoby poszkodowanej z jej prawej strony (mniej więcej w połowie jej tułowia). 2. Jedną rękę połóż na czole, a dwa palce drugiej ręki (wskazujący i środkowy) połóż na podbródku i odchyl głowę w tył podciągając podbródek do góry. 3. Wyprostuj i złącz nogi poszkodowanego. 4. Ręce osoby nieprzytomnej wyprostuj i ułóż wzdłuż jej tułowia. 5. Prawą rękę leżącą bliżej ciebie ułóż tak, aby tworzyła kąt prosty z tułowiem poszkodowanego i zegnij ją w łokciu kierując dłoń w górę. 6. Lewą rękę poszkodowanego przełóż przez jego klatkę piersiową, a zewnętrzną stronę dłoni przyłóż do policzka po prawej stronie, aby asekurowała twarz przy przekręcaniu na prawą stronę. 7. Dłoń na policzku przytrzymuj własną ręką, równocześnie zegnij lewą nogę poszkodowanego w kolanie tak, aby stopa stała na podłożu. 8. Chwytając za kolano płynnym ruchem przekręć poszkodowanego na prawą stronę. 9....
Pierwsza pomoc w przypadku utraty przytomności polega na udrożnieniu dróg oddechowych osoby poszkodowanej przez odchyleniu jej głowy do tyłu oraz ułożeniu osoby nieprzytomnej w pozycji bezpiecznej do momentu przyjazdu pogotowia ratunkowego. Utrata przytomności, czyli stan zaburzenia świadomości Utrata przytomności jest stanem zaburzenia świadomości . Osoba, która straciła przytomność nie reaguje na żadne zewnętrzne bodźce i leży w bezruchu. Jest nieprzytomna i nie wykazuje reakcji na polecenia słowne ani bodźce ruchowe . Przyczyną utraty przytomności mogą być, np.: zatrucia, zaburzenia ukrwienia mózgu, problemy z ciśnieniem, urazy mechaniczne, skrajne przeżycia psychiczne i zaburzenia wewnętrzne (np. niewydolność nerek). Pierwsza pomoc przy utracie przytomności – odchylenie głowy, pozycja bezpieczna Jeżeli miejsce utraty przytomności nie jest bezpieczne lub wystarczająco przestrzenne, podstawową czynnością pierwszej pomocy jest wyniesienie osoby nieprzytomnej i ułożenie jej na plecach w miejscu, gdzie będzie miała dostęp do świeżego powietrza. Następnie odchylamy głowę poszkodowanego. W tym celu należy jedną rękę położyć na czole, a dwa palce drugiej ręki (wskazujący i środkowy) położyć na podbródku i odchylić głowę podciągając podbródek do góry . W ten sposób udrażniamy drogi oddechowe i umożliwiamy przepływ powietrza do płuc. Po odgięciu głowy oceniamy funkcje życiowe – słuchamy czy poszkodowany oddycha. Przez 10 sekund powinniśmy usłyszeć przynajmniej dwa oddechy. Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny, ale oddycha i nie ma podejrzenia urazów kręgosłupa, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej (zobacz: Pozycja boczna ustalona, czyli pozycja bezpieczna krok po kroku). W takiej pozycji osoba nieprzytomna może oddychać i nie ma ryzyka zakrztuszenia śliną lub wymiocinami. Po ułożeniu...
