Reklama

Białe węglowodany to potoczna nazwa prostych węglowodanów, które dostarczają tzw. pustych kalorii, tj. białej mąki, białego ryżu, białego makaronu itd.

Reklama

Kolor biały, w przeciwieństwie do brązowego, charakteryzującego produkty pełnoziarniste, jest utożsamiany z produktami, które nie należą do zdrowej diety.

  • Białe węglowodany to inaczej puste węglowodany - składniki pokarmowe, które nie dostarczają organizmowi składników odżywczych, a jedynie chwilowy zastrzyk energii.
  • Zdrowe osoby odżywiające się pełnowartościowo powinny unikać białych węglowodanów. Są one natomiast wskazane dla osób na diecie lekkostrawnej.

Węglowodany, czyli cukry

Węglowodany to substancje, które określa się inaczej cukrami, sacharydami, cukrowcami. Są jednym z podstawowych źródeł energii, łatwo rozpuszczają się w wodzie. Węglowodany dzielą się na cukry proste (monosacharydy i disacharydy) oraz polisacharydy (cukry złożone). Jeżeli na produkcie mamy napisane „węglowodany, w tym cukry”, to pierwsza liczba określa ogólną zawartość cukrów (cukrów prostych, dwucukrów i wielocukrów), druga - cukrów prostych. Zgodnie z zalecaniami WHO (World Health Organization) – Światowej Organizacji Zdrowia, dzienne zapotrzebowanie kaloryczne tylko w 10% powinno być pokrywane z cukrów prostych.

Białe węglowodany – przykłady

Białe węglowodany mają średni (55-70) lub wysoki (większy niż 70) indeks glikemiczny (poziom stężenia glukozy we krwi po zjedzeniu produktu). Po ich zjedzeniu następuje gwałtowny wyrzut insuliny, w efekcie czego około 30-40 minut po posiłku ponownie jesteśmy głodni. Węglowodany nazwano symbolicznie 'białymi', ponieważ najczęściej jedzone są w postaci białych produktów.

Przykładowe białe węglowodany wraz z indeksem glikemicznym:

- pieczywo francuskie – 95,

- biały ryż – 70,

- biały chleb – 70,

- kleik ryżowy – 90,

- kasza manna – 58,

- makaron biały – 55.

Wszystkie białe węglowodany powinny być jedzone jak najrzadziej (np. raz w tygodniu).

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama