Staw skokowy dolny nazywany jest także stawem skokowo-piętowym lub stawem skokowym tylnym. Odpowiada on za ruch pochylania stóp w bok (ruch supinacji – rotacja zewnętrzna i pronacji – rotacja wewnętrzna). Najczęstsze urazy stawu skokowego dolnego to skręcenia, złamania i niestabilność stawu.

Reklama

Urazy stopy stanowią 29% wszystkich obrażeń narządu ruchu. Najczęściej obrażeń stawu skokowego dolnego i górnego doznają osoby młode, które rekreacyjnie lub profesjonalnie zajmują się sportem. Urazy stóp najczęściej dotyczą koszykarzy (40%), piłkarzy (30%), siatkarzy (20%) i lekkoatletów. Ryzyko urazów stóp zwiększają czynniki takie jak: otyłość, cukrzyca i osteoporoza.

Urazy stawu skokowego dolnego – skręcenia, złamania, przewlekła niestabilność

Uszkodzenie stawu skokowego może być wynikiem urazu bezpośredniego lub pośredniego.

Zobacz także
  • Najczęstszym urazem stawu skokowego dolnego jest skręcenie. Powstaje ono pod wpływem gwałtownej supinacji lub pronacji. W efekcie uszkodzona zostaje przednia część torebki stawowej oraz więzadła boczne stawu. Objawem skręcenia jest ostry ból, który pojawia się w trakcie upadku lub w momencie nieprawidłowego ustawienia stopy. Skutkiem skręcenia może być naciągnięcie więzadeł, częściowe zerwanie włókien lub rozerwanie struktury. Skręcony staw skokowy staje się opuchnięty i może pojawić się na nim krwiak. Leczenie skręconego stawu jest zależne od zaawansowania urazu. W przypadku łagodnego skręcenia (naciągnięcia więzadeł) polega na stosowaniu maści i okładów chłodzących oraz ograniczaniu ruchu. Leczenie częściowo zerwanych włókien wymaga noszenia opatrunków lub opasek usztywniających, które mają za zadanie ustabilizować kostkę. W przypadku zerwania więzadeł konieczne będzie unieruchomienie nogi w gipsie przez ok. 3 tygodnie lub 6-tygodniowe noszenie stabilizatora.

  • Przewlekła niestabilność stawu skokowego jest efektem licznych skręceń w obrębie stopy. W rezultacie częstych urazów pojawiają się zaburzenia biomechaniki. Niestabilność stawu skokowego jest przyczyną obrzęków oraz bólu. Objawem niestabilności stawu jest uczucie „uciekania stawu” oraz niepewność przy stawianiu stopy. Staw staje się podatny na kontuzje w przyszłości. Niestabilność może być kontrolowana przez pracę mięśni (w przypadku łagodnej niestabilności) lub wymagać interwencji chirurgicznej (w przypadku zaawansowanej niestabilności).

Reklama

Reklama
Reklama
Reklama