Jak rozpoznać chorobę Parkinsona?

Objawy choroby Parkinsona mogą występować już po 21. roku życia. Na początku osoba szybko się męczy, jest osłabiona i spowolniona ruchowo. Równowaga jest zaburzona, pojawiają się: drżenie rąk, trudności z precyzyjnymi czynnościami, obniżenie sprawności umysłowej.

Przyczyną licznych chorób układu nerwowego jest zwyrodnienie komórek nerwowych czyli neurodegeneracja. Proces ten postępuje i doprowadza do trwającego latami obumierania neuronów. Poważnie uszkodzone komórki nie są w stanie spełniać swoich funkcji.

Objawy choroby Parkinsona w młodym wieku

Po raz pierwszy symptomy choroby Parkinsona, występującej już od starożytności, opisane zostały w 1871 roku przez londyńskiego lekarza, którego nazwiska używa się od tej pory do określania tego schorzenia. Choroba Parkinsona to najbardziej powszechna choroba zwyrodnieniowa dotykająca układ nerwowy. Za wystąpienie objawów choroby odpowiada postępujące uszkodzenie oraz zanik komórek istoty czarnej mózgu, a także zmniejszenie ilości dopaminy. Najwcześniejsze objawy choroby Parkinsona, występujące nawet po 21. roku życia, pojawiają się jedynie u 5-10% chorych. Dotyczą głównie jednej strony ciała. Pojawiają się stopniowo i narastają powoli, w ciągu kilku lat.

To przede wszystkim objawy niespecyficzne, jak:

• szybka męczliwość,
• osłabienie,
• ogólne spowolnienie ruchowe,
• niezgrabne, sztywne ruchy, problemy z precyzyjnymi czynnościami (pisanie, zapinanie guzików).

Następnie nasilają się:

• zaburzenia równowagi,
• problemy ze wstawaniem z łóżka, krzesła, z rozpoczęciem ruchu,
• drżenie rąk (o wiele częstsze niż nóg, tułowia bądź głowy), przypominające manipulacje palcami podczas liczenia pieniędzy, w spoczynku, podczas rozluźniania mięśni, a nie celowych, świadomych ruchów,
• pochylenie sylwetki do przodu, sprzyjające zmianom zwyrodnieniowym kręgosłupa,
• trudności z myciem, ubieraniem, jedzeniem (zaburzenia połykania),
• obniżenie sprawności umysłowej,
• niewyraźna mowa,
• ograniczenie ruchów mimicznych – twarz zaczyna przypominać maskę i nie wyraża emocji,
• depresja.

Wystąpienie pierwszych objawów może poprzedzić atak rwy kulszowej, ramiennej lub zaburzenia węchu.

Diagnozowanie choroby Parkinsona

Choroba Parkinsona jest schorzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Jest znacznie częstsza u mężczyzn. Zanotowano przypadki zachorowań już przed 30. rokiem życia, jednak średni wiek chorego to 58 lat. Na schorzenie cierpi około 0,1-0,2% ludności świata. W związku ze starzeniem się społeczeństw ilość zachorowań będzie rosnąć. Dzięki właściwie dobranej terapii chory na Parkinsona może przez szereg lat pozostawać aktywnym, a nawet kontynuować pracę zarobkową. Podstawą zdiagnozowania choroby Parkinsona jest wizyta u specjalisty z zakresu neurologii. Wyklucza on wówczas drżenia samoistne, parkinsonizm, a u osób poniżej 40. roku życia chorobę Wilsona (powiązaną z gromadzeniem w organizmie miedzi). Oznacza poziomy witamin D i B12, testosteronu, hormonów tarczycy, wykonuje badanie obrazowe głowy. Chorobę Parkinsona rozpoznaje się klinicznie: nie istnieje test umożliwiający potwierdzenie występowania choroby.

• W twojej rodzinie były przypadki choroby Parkinsona? Pierwsze objawy choroby Parkinsona nie powinny być lekceważone.
• Dowiedz się więcej o częstych schorzeniach. Poznaj przyczyny i leczenie choroby Parkinsona.
• Czy geny mają decydujące znaczenie przy powstawaniu większości chorób? Poznaj przyczyny powodujące chorobę Parkinsona.
• Czy tiki i drżenie to powód do niepokoju? Poczytaj o ruchach mimowolnych - hiperkinezach.
• Martwi cię wizja schorzeń neurologicznych? Oto przyczyny i leczenie drżenia głowy.