Akrobatyka powietrzna: taniec na szarfach, zajęcia na trapezie i aerial hoop
Akrobatykę powietrzną najczęściej uprawia się na szarfach, zwanych też chustami, trapezie bądź kole cyrkowym (aerial hoop). Aerial wzmacnia mięśnie i zwiększa gibkość ciała. Na rekwizytach wykonuje się figury statyczne oraz spadki.
Akrobatykę powietrzną najczęściej uprawia się na szarfach, zwanych też chustami, trapezie bądź kole cyrkowym (aerial hoop). Aerial wzmacnia mięśnie i zwiększa gibkość ciała. Na rekwizytach wykonuje się figury statyczne oraz spadki.
Akrobatykę powietrzną znamy głównie z cyrku, a w ostatnich latach także z programów telewizyjnych. Należą do niej m.in. gimnastyka na szarfach (chustach), trapezie i aerial hoop (kole cyrkowym), linie wertykalnej, sprężynie (aerial spiral), a także pole dance.
Czym jest akrobatyka powietrzna?
Akrobatyka powietrzna (inaczej aerial) to taniec w przestrzeni, ponad głowami widzów. Osoby uprawiające tę dziedzinę sportu są nazywane aerialistami. Sport polega na wykonywaniu akrobacji i figur gimnastycznych na podwieszonych rekwizytach. Wyróżnia się figury statyczne oraz nagłe (kontrolowane) spadki z wysokości. Na zajęciach z wykorzystaniem chusty, trapezu czy aerial hoop wzmacniane są górne partie ciała oraz brzuch. To głównie te części pracują podczas podniebnych akrobacji. Nogi są uelastyczniane, aby móc wzbogacić figury o efektowne szpagaty. Każdy z treningów aerialowych powinien być poprzedzony intensywną rozgrzewką obejmującą całe ciało. Następna jest część wzmacniająca, która może być wykonana zarówno z użyciem rekwizytu, jak i na ziemi. Kolejny etap to nauka figur na konkretnym sprzęcie. Trening kończy się rozciąganiem mięśni (stretchingiem). Podczas zajęć aerialowych najlepiej być ubranym w obcisły, niekrępujący ruchów strój. Można wybrać legginsy i body bądź koszulkę na tyle długą, by móc ją wpuścić w spodnie. Odzież, która zakrywa pas, a także pachy i łydki pomaga zabezpieczyć ciało przed otarciami. Podczas rozgrzewki można mieć na stopach skarpetki i obuwie sportowe, ale nie jest to wymagane.
Taniec na szarfach
Gimnastyka na szarfach jest uprawiana na bosaka. Chusty są wykonywane z poliestru o specjalnym, niezwykle wytrzymałym splocie. Jest on antypoślizgowy i miękki. Przed rozpoczęciem zajęć należy sprawdzić, czy materiał nie ma uszkodzeń. Aby zapobiec zaciągnięciu się i powstawaniu dziur, ćwiczy się po zdjęciu wystającej biżuterii, pasków oraz innych przedmiotów, które mogą uszkodzić chustę. Szarfy to popularny rekwizyt, który jest wykorzystywany na zajęciach gimnastyki dla dzieci. Najczęściej ćwiczą one po związaniu chusty w hamak. Dorośli uczą się natomiast plątań, figur oraz efektownych spadków. Aby wykonywać elementy na szarfach, bardzo istotna jest też odpowiednia technika wspinania się, podczas której wykorzystuje się w dużej mierze siłę mięśni brzucha. Dzięki temu barki są nieco odciążane.
Trapez – huśtawka dla dorosłych?
Na zajęciach z akrobatyki powietrznej najczęściej wykorzystuje się trapez statyczny. Aby na niego wejść, używa się tzw. swingów. Są to dynamiczne ruchy tułowia i nóg, które przypominają wahadło. Przy wchodzeniu na trapez bardzo ważne jest, by trzymać barki jak najdalej od uszu i spinać łopatki. Chroni to przed kontuzją w obrębie obręczy barkowej. Figury wykonuje się zarówno na rurce rekwizytu, jak i na linach, na których jest on zawieszony.
Zajęcia z aerial hoop
Aerial hoop to zajęcia, na których szczególnie odnajdą się dobrze rozciągnięte osoby. Koło cyrkowe pozwala wyeksponować gibkość ciała podczas wykonywania na nim figur. Zarówno hoop, jak i trapez są idealne do wykonywania obrotów wokół drążka. Na tych rekwizytach prezentuje się też figury statyczne wymagające siły lub giętkości. Koszt zajęć z akrobatyki powietrznej plasuje się w granicach 100-260 zł miesięcznie, w zależności od miasta.