Reklama

Promiskuityzm jest negatywnie postrzegany przede wszystkim przez przedstawicieli kultur, w których stosunek płciowy wiąże się ściśle z prokreacją.

Reklama

Osoby uprawiające seks z przypadkowymi osobami, są często oceniane różnie, przy czym ocena moralna zależy od płci. Zazwyczaj promiskutyzm łatwiej wybacza się mężczyznom, bardziej negatywnie oceniane są zmieniające często partnerów kobiety.

Czym jest promiskuityzm?

Promiskuityzm to kontakty seksualne z przypadkowymi partnerami, które nie są związane z uczuciami. Partnerzy w takich relacjach są często zmieniani. Nie ma stałego jednego partnera seksualnego. Promiskuici uważają, że seks bez zobowiązań nie wiąże się z problemami, w przeciwieństwie do seksu w związku. Często występuje w ramach homoseksualizmu i erotomanii.

Dążenie do odbycia licznych stosunków płciowych z nieznanymi osobami może stanowić przejaw zaburzeń psychicznych. Może również występować razem z depresją w okresie pokwitania. Potrzeba przypadkowego seksu może wynikać też z chęci dominacji i potwierdzenia własnej wartości.

Etyka a promiskuityzm

Promiskuityzm jest postrzegany jako ryzykowne zachowanie. Wynika to z tego, że każdy kontakt seksualny z obcą osobą jest ryzykiem, bo nieznany partner może być zarażony chorobą przenoszona drogą płciową. W związku z tym promiskuityzm jako zachowanie bez granic skutkujące dużą liczbą partnerów seksualnych bywa traktowany jako działanie, które przyczynia się do rozszerzania zasięgu chorób.

Promiskuityzm a choroby weneryczne

W roku 2006 przeprowadzono badanie w 59 krajach na świecie i nie potwierdzono przypuszczeń o związku między promiskuityzmem a rozpowszechnianiem chorób przenoszonych drogą płciową. Jako ważne czynniki zidentyfikowano natomiast mobilność i biedę. W krajach rozwiniętych liczba partnerów seksualnych respondentów była wyższa niż w krajach rozwijających się. Z kolei więcej przypadków zakażeń chorobami przenoszonymi przez kontakty seksualne stwierdzono w krajach rozwijających się.

Promiskuityzm zaprzecza pierwotnej seksualności związanej z prokreacją. Ponadto zakłada brak relacji między partnerami seksualnymi, która miałaby stanowić oparcie dla wychowania dzieci. To powoduje, że często jest to zachowanie oceniane negatywnie. Na skutek rewolucji w XX wieku związanej z brakiem powiązań między stosunkiem a ciążą zaprzestano głoszenia negatywnych ocen etycznych promiskuityzmu. Jednakże w wielu społeczeństwach konserwatywnych nadal podchodzi się do niego z rezerwą.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama