Reklama

Cukry proste od złożonych różnią się przede wszystkim budową chemiczną i sposobami, w jakie są przetwarzane przez ludzki organizm. Jedne dają natychmiastowy zastrzyk energii, ponieważ są absorbowane bardzo szybko, drugie ulegają stopniowemu rozkładowi i stopniowo uwalniają energię.

Reklama

Cukry proste są źródłem łatwo przyswajalnej energii

Chociaż nadmierne spożywanie cukrów może powodować nadwagę i otyłość, to dostarczanie ich prawidłowej ilości jest niezbędne do właściwego funkcjonowania organizmu. Cukry proste, takie jak glukoza czy fruktoza, wchłaniają się do organizmu bezpośrednio, nie muszą być w żaden sposób wcześniej przetwarzane czy rozbijane. Dlatego dają niemal natychmiastowy zastrzyk energii, chociaż stan ten nie trwa zbyt długo. Spożywanie cukrów prostych zmusza do pracy wydzielającą insulinę trzustkę, w celu regulacji poziomu cukru we krwi. Cukry proste występują m.in. w owocach (fruktoza, glukoza), warzywach i w miodzie (glukoza).

Cukry złożone muszą zostać przez organizm rozłożone na cukry proste

Cukry proste i złożone dają organizmowi energię do funkcjonowania. O ile cukry proste działają doraźnie, ale krótkotrwale, a ich nadmiar odkłada się w tkance tłuszczowej, o tyle cukry złożone uwalniają energię wolniej i są budulcem oraz materiałem zapasowym.

Dzieje się tak dlatego, że organizm, żeby przyswoić cukry złożone, najpierw musi je zredukować do cukrów prostych. Ten proces trwa dłużej niż wchłanianie cukrów prostych, dlatego też nie jest tak gwałtowny. Wielocukry występują w produktach bogatych w składniki odżywcze, dlatego o wiele lepiej jest je spożywać niż monocukry. Dostarcza się w ten sposób nie tylko składnika energetycznego, ale także witamin i minerałów.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama