Nadpłytkowość krwi, nazywana również trombocytozą, spowodowana jest nadmierną liczbą płytek krwi. Może być ona symptomem stanu zapalnego, niedoboru żelaza, choroby alkoholowej, nadmiernego wysiłku fizycznego oraz przyjmowaniem niektórych leków. Objawy trombocytozy to: częste krwawienia z nosa, przewodu pokarmowego oraz dróg moczowych. Niekiedy może pojawiać się również stan podgorączkowy i zaburzenia widzenia. Nadpłytkowość krwi najczęściej leczy się aspiryną.

Reklama

Trombocyty (PLT), czyli płytki krwi, regulują procesy krzepnięcia krwi. U osób dorosłych ich norma wynosi 140-400 tys. na m3 krwi. Wśród najczęstszych schorzeń, związanych z nieprawidłową liczbą trombocytów, można wymienić: trombocytopenię, trombocytozę oraz trombastenię.

Nadpłytkowość krwi – objawy

Zobacz także

Głównym objawem nadpłytkowości krwi są częste krwawienia z nosa, z przewodu pokarmowego oraz z dróg moczowych. Niekiedy symptomom tym mogą towarzyszyć częściowe niedowłady kończyn, napady padaczkowe, zaburzenia widzenia, uczucie drętwienia (najczęściej rąk, palców i ramion) oraz stany zapalne zębów. Ponadto przy nadpłytkowości może pojawiać się również: stan podgorączkowy, świąd skóry oraz niekontrolowana utrata masy ciała.

Trombocytoza – przyczyny

Przyczyny trombocytozy uzależnione są od rodzaju schorzenia. Wyróżnia się nadpłytkowosć samoistną (pierwotną) oraz nadpłytkowosć wtórną. Pierwsza z nich jest wynikiem mutacji genetycznej, w wyniku której dochodzi do nadprodukcji płytek krwi. Natomiast trombocytoza wtórna jest jednym z objawów stanów zapalnych, usunięcia śledziony, niedoboru żelaza, choroby nowotworowej, choroby alkoholowej, nadmiernego wysiłku fizycznego. Może się ona również pojawić u krwiodawców oraz u kobiet, przyjmujących tabletki antykoncepcyjne.

Nadpłytkowość krwi – sposoby leczenia

Reklama

Leczenie trombocytozy polega na podawaniu aspiryny, w dawce nieprzekraczającej 100 mg na dobę. Niekiedy wdraża się również leczenie cytoredukcyjne, które polega na zmniejszeniu liczby płytek krwi poprzez podawanie preparatów przeciwzakrzepowych. Tego typu leczenie wdraża się u osób powyżej 60. roku życia, a także u osób, które mają za sobą epizody zakrzepowe i samoistne krwawienia.

Reklama
Reklama
Reklama