Zespół Otella – obsesyjna podejrzliwość. Objawy, przyczyny i leczenie urojeń

Zespół Otella to rodzaj urojenia objawiającego się obsesyjnym podejrzewaniem partnerki o zdradę. Choroba jest skutkiem niskiej samooceny osoby uzależnionej od alkoholu. Leczenie zespołu Otella polega na farmakoterapii i rozmowach z psychiatrą.

Urojenia to nieuzasadnione sądy, które nie mają związku z rzeczywistością. Mają one podłoże psychiczne. Osoby chore nie dają się przekonać do innego punktu widzenia niż swój własny.

Zespół Otella – objawy

Nazwa choroby pochodzi z dramatu Szekspira o tym samym tytule. Główny bohater za sprawą intryg podejrzewa swoją kobietę o cudzołóstwo. Zespół Otella polega na urojeniu na temat niewierności swojej partnerki. W związku z tym chory nieustannie szuka dowodów potwierdzających jej zdradę. Często przeszukuje kieszenie partnerki, przegląda zawartość szuflad i sprawdza wszystkie połączenia telefoniczne i internetowe. Ludzie chorzy na to zaburzenie są w stanie nawet wynajmować szpiegów – zrobią wszystko, aby dowieść zdrady partnera. Takie urojenia prowadzą do kłótni, psują relacje małżeńskie oraz mogą być przyczyną rozpadu związku. Inne objawy zaburzenia to:

• pretensje do partnera o drobne rzeczy, takie jak głuchy telefon lub niechęć do seksu, ponieważ jest to niezbitym dowodem zdrady,
• planowanie zamachu na życie partnerki lub jej znajomych,
• ciągłe prośby o przyznanie się do zdrady,
• wybuchy agresji, przemoc fizyczna,
• popadanie w uzależnienia od alkoholu lub narkotyków,
• zaniedbywanie obowiązków domowych przez obsesyjne myśli.

Zespół Otella - przyczyny

Zespół Otella powstaje na skutek obniżonej samooceny osoby uzależnionej od alkoholu. Chory zdaje sobie sprawę, że jego zachowanie jeszcze pogarsza sytuację i przez to jego kobieta jeszcze bardziej się do niego zniechęca. Choroba częściej występuje u alkoholików, którzy mają skłonności paranoiczne.

Zespół Otella – leczenie

Zespół Otella jest psychozą alkoholową, która wymaga leczenia psychiatrycznego. Bez farmakoterapii i pracy z psychiatrą choroba może rozwijać się do końca życia. Leczenie polega na podawaniu neuroleptyków, które hamują występowanie niepożądanych objawów. Konieczne jest również kategoryczne zaprzestanie picie alkoholu. Często jednak zespół abstynencyjny zwiększa występowanie objawów. Kiedy chory nie chce przyjmować leków psychotropowych, to choroba nie ustępuje, a pacjent staje się jeszcze bardziej drażliwy. Często więc niezbędne jest leczenie zlecone odgórnie nakazem sądowym. Zdarza się bowiem, że osoba chora jest na tyle niebezpieczna, że zagraża życiu swojej partnerki.