Mówienie do siebie - oznaka szaleństwa czy wybitnej inteligencji?

Niektórzy ludzie rozmawiają sami ze sobą w różnych sytuacjach. Czasem jest to objaw stresu, czasem reakcja na samotność, a czasem pomoc w skupieniu się nad ważnym problemem, czy uporządkowanie swoich myśli. Zwykle jest to całkowicie normalne zjawisko.

Mówienie do siebie, a efektywność

Badacze z Uniwersytetu w Toronto przeprowadzili eksperyment, w którym wykazali zależność mówienia i efektywnej reakcji na bodźce. Jak wynika z ich analiz, ludzie mówiący do siebie poradzili sobie znacznie lepiej niż ci milczący. Poprzez pewnego rodzaju rozproszenie podczas mówienia mieli czas na trafniejszą ocenę sytuacji i odpowiednią reakcję. Milczący badani nie mieli tego czasu, przez co ich decyzje były bardziej pochopne i zbyt szybkie.

Mówienie do siebie jako sposób radzenia sobie z problemami

Mówienie do siebie może stanowić także swego rodzaju wentyl bezpieczeństwa w przypadku trudnych do rozwiązania problemów. Automonolog (nawet przeprowadzony w myślach) pozwala człowiekowi lepiej kontrolować swoje zachowania, a także w bardziej obiektywy sposób przyjrzeć się swoim problemom. Często wyrażenie swoich myśli pomaga w uporaniu się z ich natłokiem oraz uporządkowaniu przemyśleń.

Rozmawianie z samym sobą w pracy

Wypowiadanie na głos swoich myśli pozwala lepiej przepracować przeżywane emocje i skupić się na sytuacji. Rozmowy przeprowadzane z samym sobą pomagają także strukturalizować i systematyzować myślenie. Korzystnie wpływają na motywację i na trafną ocenę problemu, który trzeba rozwiązać. Dzięki temu można lepiej zarządzać sobą i swoim czasem.

Mówienie do siebie w podeszłym wieku

Mówienie do siebie bardzo często pojawia się w podeszłym wieku. Starsi ludzie, pozbawieni towarzystwa dzieci czy wnuków zaczynają przeprowadzać rozmowy ze sobą. Takie komentowanie wszystkiego dookoła, wszystkich wykonywanych czynności często wiąże się z samotnością i niemożnością przywyknięcia do uporczywej ciszy. Dopóki taka osoba zdaje sobie sprawę z tego co robi - nie ma powodu do niepokoju.

Kiedy mówienie do siebie oznacza chorobę?

Mówienie do siebie nie zawsze jest niegroźnym zjawiskiem. Czasem jest objawem groźnych chorób natury psychicznej. Warto zwrócić na to uwagę, gdy okazuje się, że takie mówienie jest niekontrolowane. Istotne jest też to, czy mówiący opowiada o jakiś wydarzeniach czy raczej prowadzi dialog. Jeśli w grę wchodzi rozmowa z „jakimś innym ja” to należy to skonsultować ze specjalistą.

Gdzie szukać pomocy w przypadku mówienia do siebie?

Mówienie do siebie może być objawem towarzyszącym stanom depresyjnym, a nawet psychozie. Z tym ostatnim przypadkiem mamy do czynienia, gdy do mówienia do siebie dochodzi poczucie, że wypowiadane myśli są „obce”, pochodzą z zewnątrz lub od jakiejś innej osoby. W przypadku zaobserwowania powyższych objawów należy zgłosić się do psychologa, który dobierze odpowiednią terapię lub skieruje na leczenie. Jeśli wypowiadane myśli stanowią bezpośrednie zagrożenie - konieczna jest natychmiastowa wizyta u psychiatry, który przepisze odpowiednie lekarstwa.