Inteligencja intrapersonalna, czyli wniknięcie w głąb siebie

Inteligencja intrapersonalna (wewnętrzna) przejawia się w tzw. mądrości życiowej i silnej woli do pracy nad sobą. Osoby o wysokim poziomie inteligencji intrapersonalnej bywają nieśmiałe, skryte, chętnie przelewają swoje myśli i uczucia na papier.

Inteligencja intrapersonalna – cechy

Osoba o wysokim poziomie inteligencji intrapersonalnej wnikliwie analizuje zachowanie swoje i innych. O wysokiej inteligencji intrapersonalnej, czyli intuicyjnej, mogą świadczyć:

• praca nad słabymi i mocnymi cechami charakteru;
• prowadzenia bloga, pamiętnika, dziennika;
• wyciąganie wniosków z własnych błędów;
• umiejętność do samomotywacji;
• refleksyjna natura;
• skłonność do rozważań filozoficznych;
• preferowanie przebywania w samotności;
• chęć rozwoju osobistego;
• wysoka intuicja;
• konsekwencja;
• odpowiedzialność;
• niekiedy nieśmiałość.

Dzieci o inteligencji intuicyjnej zazwyczaj nie są doceniane w szkole, ponieważ nauczyciele preferują osoby aktywne, zgłaszające się, udzielające odpowiedzi natychmiast po zadaniu pytania. Tymczasem osoby o wysokiej inteligencji intrapersonalnej potrzebują czasu na zastanowienie się, wnikliwie analizują problem, zanim udzielą odpowiedzi. Nauczyciele postrzegają je zwykle jako uczniów wycofanych, nieaktywnych.

Inteligencja intrapersonalna – preferowane zawody

Osoba o inteligencji intrapersonalnej dobrze sprawdzi się jako filozof. Wysoki poziom inteligencji intuicyjnej przyda się w tzw. wolnych zawodach, np. pracy jako psychoterapeuta, psycholog, poeta. Zawód teologa czy adwokata także pozwala się spełnić osobom o wysokim poziomie inteligencji intuicyjnej.

Aby stworzyć optymalne warunki dla osób o inteligencji intrapersonalnej, należy dać im możliwość wyboru własnego tempa pracy, zakresu obowiązków, możliwość samodzielnego przyswajania wiedzy. Warto, aby rodzice zachęcali dziecko do czytania biografii, książek poświęconych rozwojowi osobistemu, magazynów psychologicznych, medytacji, treningu interpersonalnego.