Nerwica lękowa charakteryzuje się ciągłym strachem niewiadomego pochodzenia. Lęk natomiast ma znane źródło strachu. Czym jeszcze się różnią?

Reklama

Czym jest nerwica lękowa?

Nerwica lękowa to zespół uogólnionego lęku, objawiający się szczególnie silną obawą przed różnym sytuacjami, stanami czy rzeczami. Może być też niezwiązana z niczym konkretnym. Uczucie ma charakter chroniczny i nawracający, często trudny do opisania przez osobę, która go doświadcza. Im bardziej nieokreślony jest lęk, tym silnie oddziałuje na osobę, która żyje w ciągłym napięciu i poczuciu zagrożenia. Nerwica lękowa zatrzymuje osoby w domu, wycofuje z życia społecznego i może okazać się podwaliną dla innych chorób psychicznych – np. depresji.

Jak odróżnić lęk od nerwicy lękowej?

Lęk jest to naturalny odruch człowieka, który chroni go przed niebezpieczeństwami. Jest racjonalny, opierający się na wiedzy i doświadczeniu człowieka. Charakteryzuje się krótkotrwałymi stanami lękowymi, które po jakimś czasie ustępują i nie nawracają. W przypadku nerwicy lękowej działania człowieka są całkowicie irracjonalne – najbardziej przekonywujące argumenty stają się dla niego nieważne. Zakodowany lęk w psychice ma duży wpływ również na funkcjonowanie organizmu – kołatanie serca, krótki i płytki oddech, poszerzenie źrenic, ból głowy, nudności czy nawet utrata przytomności.

Jak zachowuje się człowiek cierpiący na nerwicę lękową?

Przy nerwicy lękowej również zachowanie człowieka się zmienia – osoba, która cierpi na nerwicę może dostać ataku paniki czy szału, jest podrażniona i agresywna. Wydaje się, że cierpiący na to schorzenie są zawsze poirytowani i zniecierpliwieni. Bardzo trudno porozumieć się taką osobą, na czym cierpi także jej otoczenie. Ze względu na nieokreśloność i chroniczność lęku choremu trudno jest w zrozumiały sposób przekazać informację o swoim problemie. Bliscy, którzy dopytują się, czego właściwie boi się osoba cierpiąca na nerwicę, nie rozumieją często, w czym właściwie tkwi problem. Z racjonalnego punktu widzenia nie ma przecież teoretycznie powodów do tak silnej reakcji lękowej.

To niezrozumienie pogłębia często problem, z którym zmaga się chory. Czuje się on osamotniony w swoim cierpieniu, obwinia się za irracjonalne reakcje, które utrudniają mu funkcjonowanie. Kluczową rzeczą jest przyjęcie do wiadomości, że jest to stan chorobowy – tylko wtedy cierpiący na nerwicę uzna, że potrzebuje pomocy lekarza lub psychoterapeuty.

Zobacz także

Największą różnicą pomiędzy zwykłym lękiem, a nerwicą lękową jest wytłumaczenie przedmiotu strachu. Gdy jesteśmy w stanie racjonalnie powiedzieć, czego się dokładnie boimy i dlaczego – wtedy oznacza, że mamy racjonalne powody lęku. Gdy strach towarzyszy nam przez większość czasu i nie jesteśmy w stanie określić, co nas dręczy, powinniśmy jak najszybciej zgłosić się do specjalisty po pomoc.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama