Uwodzicielskie tango argentino. Co warto wiedzieć o tangu argentyńskim?

Tango jest dumą narodową Argentyńczyków, choć początkowo wywołało skandal obyczajowy. Uznanie zyskało dopiero po zaprezentowaniu w Europie. W tangu argentyńskim intymność i emocje biorą górę nad pilnowaniem kroków. To pierwszy taniec improwizowany, w którym liczy się naturalność ruchów.

Tango argentyńskie narodziło się na początku XX wieku w Buenos Aires, z połączenia trzech tańców: hiszpańskiego flamenco, kubańskiej habanery i afrykańskiego candombe. W Polsce po raz pierwszy zostało odtańczone w 1913 roku, podczas głośnego spektaklu Targ na dziewczęta przez parę aktorską: Józefa Redo i Lucynę Messal.

Tango – taniec, manifestacja czy improwizacja?

Tango argentyńskie należy do najbardziej kontrowersyjnych tańców. Rozkwitało w domach publicznych i długo wzbudzało zgorszenie elit. Doczekało się krytycznego komentarza nawet od samego papieża – Piusa X. Ciała partnerów tańczących tango zwierają się w uścisku. Manifestują wolność i śmiałość. Porwane zmysłową muzyką, oddają się niczym nieskrępowanej improwizacji. Tradycyjne tango argentyńskie nie ma ustalonej sekwencji kroków – raz odtańczonego nie można powtórzyć. Jest nośnikiem emocji charakterystycznych dla danej chwili.

Tango argentyńskie – muzyka, strój, nauka tańca

Do celów nauki tańca tango argentyńskie zostało skodyfikowane. Ustalono zestaw kroków, które można łączyć na różne sposoby. Tylko dla tanga charakterystyczna jest cruzada, czyli skrzyżowanie stóp. Do podstawowych kroków należą też corte (nagłe zatrzymanie ruchu), quebrada (mocne odchylenie partnerki do tyłu), caminada (spacer) i media luna (półobrót). Aby poprawnie zatańczyć tango, trzeba mieć rozluźnione kolana, wyprostowane plecy i wciągnięty brzuch. Najważniejsze jednak, by wsłuchać się w muzykę, która w tangu argentyńskim pełni szczególnie ważną rolę. Porusza i zachęca do uzewnętrznienia emocji. Jej tematem jest uczucie – burzliwe, niespełnione, pełne namiętności. Tancerze tanga stawiają sobie za cel przekazanie za pośrednictwem swoich ciał napięć towarzyszących gwałtownym kochankom o silnych temperamentach. Ich gorące usposobienia symbolizują kolory strojów – czerwień, pomarańcz, czerń i żółć. Sukienka tancerki jest zwykle asymetryczna, wykończona falbankami i ma wycięcie odsłaniające nogę. Tancerz występuje w czarnym komplecie: dopasowanej koszuli (lub koszulce) i rozszerzanych spodniach. Buty do tanga powinny mieć podeszwę umożliwiającą wykonywanie płynnych, zwinnych ruchów i swobodnych obrotów (najlepiej nie gumową).

• Tańcem, który łączy w sobie kilka stylów tanecznych z grą aktorską to burlesque. Zobacz, na czym polega taniec burleska.
• Czy znasz flamenco, pasodoble, bolero i jota? Dowiedz się, na czym polegają narodowe tańce hiszpańskie.