Reklama

Obrzęk naczynioruchowy Qunickiego, zwany także obrzękiem angioneurotycznym, to odmiana pokrzywki, która dotyka głębokie warstwy skóry i błony śluzowe. Zmiany, które powoduje to schorzenie nie bolą i nie swędzą. Spowodowane są najczęściej alergią. Zwykle są niegroźne, chyba że dotyczą dróg oddechowych – tamując przepływ powietrza mogą prowadzić do uduszenia.

Reklama

Przyczyny obrzęku Qunickiego

Obrzęk naczynioruchowy to choroba skóry i błon śluzowych. Charakteryzuje się przede wszystkim występowaniem obrzęków, które pojawiają się na skórze pod wpływem alergii, ale czasem także pod wpływem czynników niealergicznych. Może go powodować:

Oprócz alergicznych przyczyn powstawania obrzęku, do choroby mogą doprowadzić także:

  • reakcje autoimmunologiczne,
  • niedobór inhibitora składnika dopełniacza C1 (ta przyczyna występuje wtedy, gdy obrzęk Qunickiego jest chorobą wrodzoną i dziedziczną),
  • konserwanty, czy inhibitory konwertazy angiotensyny.

Objawy obrzęku naczynioruchowego

Objawy występujące w przypadku obrzęku Qunickiego są przemijające. Mogą występować na całym ciele, lecz najczęściej dotyczą twarzy – okolic ust i powiek, języka i podniebienia.

Najbardziej charakterystyczne z objawów to:

  • obrzęk skóry właściwej oraz tkanki podskórnej,
  • uczucie napięcia skóry,
  • trudności z przełykaniem,
  • obrzęk środkowej części krtani – głośni,
  • obrzęki stawów.

Czasem pojawiają się także objawy neurologiczne, do których zaliczamy:

Niektórzy odczuwają także nudności, mają wymioty lub biegunkę.

Reklama

Leczenie obrzęku Qunickiego

Obrzęk Qunickiego leczy się w sposób zróżnicowany. Doraźnie stosowane są sterydy, albo duże dawki leków antyhistaminowych. W przypadku, gdy obrzęk występuje dziedzicznie, w skład leczenia wchodzi podawanie koncentratów inhibitora składnika dopełniacza C1. Poza doraźną terapią, stosowaną w czasie napadów choroby, należy przyjmować leki, które zapobiegają powstawaniu kolejnych obrzęków, np. kortykosterydy.

Reklama
Reklama
Reklama