Neuroborelioza – choroba układu nerwowego wywoływana przez kleszcze. Stadia rozwoju choroby i leczenie
W przebiegu neuroboreliozy dochodzi do stanu zapalnego tkanki nerwowej i uszkodzenia struktur mózgu. U osoby chorej początkowo pojawia się depresja, bóle głowy i mięśni. Następnie może dojść do porażenia mięśni, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia mózgu, niedowładów oraz psychoz.
W przebiegu neuroboreliozy dochodzi do stanu zapalnego tkanki nerwowej i uszkodzenia struktur mózgu. U osoby chorej początkowo pojawia się depresja, bóle głowy i mięśni. Następnie może dojść do porażenia mięśni, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia mózgu, niedowładów oraz psychoz.
Neuroborelioza jest choroba układu nerwowego, w której można wyróżnić trzy stadia charakteryzujące się innymi, specyficznymi objawami. Schorzenie to wywoływane jest przez ugryzienie zakażonego kleszcza. Neuroborelioza poddaje się leczeniu za pomocą antybiotyków.
Neuroborelioza – czym jest?
Neuroborelioza, czyli inaczej borelioza układu nerwowego, jest chorobą spowodowaną przedostaniem się do organizmu bakterii – Borrelia burgdorferi. Nosicielem tego patogenu są zakażone kleszcze. Po ugryzieniu człowieka bakterie atakują układ nerwowy, prowadząc do procesu zapalnego tkanki nerwowej. Dochodzi do uszkodzenia struktur anatomicznych mózgu, czego konsekwencją są objawy neurologiczne oraz zmiany w zachowaniu osoby chorej. Profilaktyka neuroboreliozy opiera się na ochronie przed kleszczami, zwłaszcza w okresie od marca do listopada. Wybierając się na wycieczkę do lasu, parku, na łąkę lub inne trawiaste i zadrzewione miejsce, należy zakładać ubranie zasłaniające ciało. Po powrocie do domu konieczne jest dokładne obejrzenie skóry w celu sprawdzenia, czy nie zostało się ugryzionym przez kleszcza stanowiącego potencjalne zagrożenie dla zdrowia.
Jak objawia się neuroborelioza? Stadia choroby
U chorych na boreliozę występują zauważalne objawy, takie jak: zachowania agresywne, nieuzasadnione napady złości, zaburzenia koordynacji ruchowej, apatia, nadpobudliwość, zaburzenia snu, trudności z zasypianiem, uczucie ciągłego zmęczenia, obniżona odporność na stres. Objawy towarzyszące chorobie są zależne od stadium rozwoju neuroboreliozy.
- Stadium I – występuje po upływie 2 – 3 tygodni od ugryzienia zakażonego kleszcza. Objawia się bólami i skurczami mięśni, sztywnością karku, bólami głowy, drżeniami mięśniowymi, depresją. U chorego może pojawić się stan podgorączkowy.
- Stadium II – pojawia się najczęściej po 4 – 6 tygodniach od ugryzienia, niekiedy nawet po kilku miesiącach. Wyróżnia się tu trzy typy objawów:
- parestezje (mrowienie, drętwienie skóry), porażenie mięśni, bóle korzeniowe,
- zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, w którym dominującymi objawami są: sztywność karku, bóle głowy, nudności, wymioty, światłowstręt, gorączka,
- zapalenie mózgu, któremu towarzyszy nadmierna senność, zaburzenia snu, drgawki; niekiedy dochodzi do śpiączki chorego.
- Stadium III – nazywane również stadium przewlekłym. Charakteryzuje się zapaleniem rdzenia kręgowego i mózgu. U osoby chorej występują: zaburzenia świadomości, niedowład kurczowy, trudności w chodzeniu, zaburzenia pola widzenia, psychozy, jadłowstręt psychiczny (inaczej anoreksja).
Na czym polega leczenie neuroboreliozy?
Neuroborelioza jest niebezpieczną chorobą wymagającą leczenia. Schorzenie diagnozuje się w oparciu o kilka elementów: wywiad lekarski, badania neurologiczne i laboratoryjne oraz na podstawie widocznych objawów choroby. Leczenie neuroboreliozy polega na wdrożeniu antybiotykoterapii, którą stosuje się najczęściej przez 10-30 dni. U osoby z neuroboreliozą, mimo stosowania antybiotyków, może pojawić się tzw. „Post Lyme Syndrome”. Jest to zespół objawów rozpoznawany, gdy objawy i zaburzenia ze strony układu nerwowego utrzymują się przez okres dłuższy niż pół roku od zakończenia leczenia neuroboreliozy. Symptomami są: nieustępujące bóle mięśni i stawów, zaburzenia pamięci, ciągłe zmęczenie, zaburzenia snu, problemy z koncentracją oraz labilność emocjonalna.