Reklama

Leukocytoza, czyli nadmierna liczba białych krwinek (leukocytów), występuje przy wielu chorobach – od zwykłej grypy aż po nowotwory. Limfocyty to szczególny rodzaj leukocytów – ich poziom rośnie przy reakcji organizmu na infekcję.

Reklama

Limfocyty są krwinkami białymi z grupy leukocytów. U rocznego dziecka limfocyty stanowią od 50 do 70 procent, natomiast u dorosłych od 15 do 40 procent wszystkich białych ciałek krwi.

Limfocyty – czym są i za co odpowiadają

Limfocyty, czyli krwinki białe, powstają w czerwonym szpiku kostnym, grasicy, śledzionie, węzłach chłonnych oraz grudkach błon śluzowych. W organizmie człowieka istnieją dwa rodzaje limfocytów: limfocyty T (grasicozależne) i limfocyty B (szpikozależne). Te pierwsze mają za zadanie eliminować wszelkiego typu wirusy i ciała obce. Z kolei limfocyty B odpowiadają za wytwarzanie przeciwciał odpornościowych. Dzięki działalności limfocytów organizm jest w stanie poradzić sobie z pojawiającymi się komórkami nowotworowymi oraz stanami zapalnymi.

Limfocyty są więc „obrońcami” organizmu. Zwalczają choroby i podnoszą odporność. Naturalnym jest więc, że ich poziom rośnie w przypadku różnych chorób – w ten sposób organizm uruchamia reakcję obronną.

Przyczyny nadmiaru limfocytów

Nadmiar limfocytów w organizmie nazywa się limfocytozą (jedna z form leukocytozy) i może zostać wykryty poprzez badanie krwi.

Leukocyty, czyli białe krwinki, dzielą się na:

  • limfocyty,
  • monocyty,
  • neutrofile,
  • eozynofile,
  • bazofile.

Poziom WBC (ogólną liczbę białych krwinek) bada się standardowo w badaniu morfologii krwi. Nie jest potrzebne specjalne skierowanie, badanie przeprowadza się na czczo. Norma dla liczby białych krwinek jest taka sama dla kobiet i mężczyzn i wynosi od 4,0 do 10 krwinek na nanolitr (jedną miliardową litra, 10 do (-9) litra). Wynik morfologii podawany jest często w tysiącach krwinek na milimetr sześcienny. Tak liczona norma białych krwinek wynosi 4 tys. – 10 tys. na mm3.

Morfologia wskazuje też liczbę samych limfocytów. Na wyniku należy szukać oznaczenia LYMPH lub limfocyty. Norma wynosi 1,1-3,5 tys. na mikrolitr. Odrębnie podawane są też wartości dla limfocytów T i B. Norma limfocytów T wynosi od 0,77 do 2,68 tys/mikrolitr, a limfocytów B – od 0,06 do 0,66 tys./mikrolitr.

Przyczyny nadmiaru limfocytów we krwi:

  • stan zapalny (infekcja wirusowa lub bakteryjna),
  • nowotwór krwi (białaczka, głównie limfocytowa),
  • nowotwór układu limfatycznego (chłonnego),
  • choroba autoimmunologiczna (organizm atakuje własne, zdrowe komórki).

Zbyt duża liczba limfocytów (WBC powyżej 10,8) może świadczyć o bardzo różnych chorobach, nie należy więc ani lekceważyć wyniku, ani od razu wpadać w panikę.

Zbyt wiele białych krwinek występuje zarówno w grypie, anginie i innych stanach zapalnych, chorobach zakaźnych (ospa wietrzna, świnka, różyczka), jak i w poważniejszych przypadkach.

Nadmiar leukocytów

Limfocyty to jednak tylko niektóre z obecnych w krwi białych krwinek (leukocytów).

Leukocytoza (nadmiar białych krwinek) może wskazywać na:

  • cukrzycę,
  • łuszczycę,
  • zaburzenia pracy tarczycy (na przykład choroba Hashimoto),
  • białaczkę,
  • stwardnienie rozsiane,
  • AIDS,
  • mononukleozę,
  • gruźlicę,
  • szpiczak mnogi,
  • układowe zapalenie naczyń, i inne.

Dokładniejsza diagnoza wymaga zbadania wymazu krwi, określenia wieku leukocytów.

Objawy nadmiaru leukocytów

Leukocytoza może nie dawać żadnych objawów.

W wielu przypadkach nadmiar białych krwinek cechują następujące symptomy:

  • osłabienie, senność, złe samopoczucie,
  • potliwość,
  • gorączka,
  • krwotoki z nosa,
  • żółtaczka,
  • siniaki i stłuczenia pojawiające się bez przyczyny,
  • bóle głowy, brzucha, pleców, kości i mięśni,
  • zawroty głowy,
  • problemy z widzeniem,
  • zmniejszony apetyt,
  • spadek masy ciała,
  • problemy z oddychaniem,
  • stany zapalne,
  • duszności,
  • lęk, rozdrażnienie i stany depresyjne.

W przypadku zauważenia takich objawów, należy udać się do specjalisty.

Leczenie nadmiaru białych krwinek

Leczenie leukocytozy odbywa się na podstawie diagnozy specjalisty. Lekarz musi ustalić, co jest przyczyną nadmiaru krwinek białych w organizmie. W przypadku białaczki rozpoczyna się chemioterapię, która polega na przyjmowaniu leków antynowotworowych. W takiej sytuacji można też zastosować naświetlenia (radiologię) lub przeszczep szpiku kostnego. W leczeniu stanów zapalnych podaje się pacjentowi antybiotyki oraz tabletki przeciwzapalne. Pacjent, który zażywa sterydy, musi zrezygnować z przyjmowania tych substancji. Sterydy zwiększają produkcję limfocytów.

Chorób autoimmunologicznych nie można całkowicie wyleczyć. Należy jedynie pracować nad złagodzeniem ich objawów. Osoby chore na stwardnienie rozsiane, Hashimoto lub cukrzycę muszą przyjmować leki, a także odpoczywać, stosować dietę bogatą nieprzetworzone produkty i ograniczać sytuacje stresowe.

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama