Reklama

Osoby z lekką niepełnosprawnością intelektualną mają możliwości zbliżone do dzieci w wieku 10-12 lat. Są w stanie nawiązywać prawidłowe kontakty społeczne, wykonywać pracę zawodową. Osoba z upośledzeniem umiarkowanym może mieć problem z przestrzeganiem norm społecznych i nawiązywaniem relacji z innymi ludźmi.

Reklama

Osoba z niepełnosprawnością intelektualną nie jest w stanie wykonywać wszystkich czynności umysłowych, które może wykonać osoba bez tego typu zaburzeń. Upośledzenie intelektualne spowalnia proces nauki, przystosowania społecznego, nawiązywania kontaktów międzyludzkich, uniezależnienia się od rodziny oraz usamodzielnienia się.

Definicja niepełnosprawności intelektualnej

Niepełnosprawność intelektualna (nazywana też upośledzeniem intelektualnym lub obniżeniem możliwości intelektualnych) jest zaburzeniem rozwoju. Może dojść do niego na skutek choroby, wady wrodzonej bądź urazu. Upośledzenie intelektualne ma 4 poziomy: lekkie, umiarkowane, znaczne i głębokie. Warto pamiętać, że niepełnosprawność intelektualna nie jest chorobą, lecz trwałym zaburzeniem psychicznym. Osoba o obniżonych możliwościach intelektualnych może mieć problemy z wykonywaniem następujących czynności:

  • porozumiewanie się z innymi ludźmi,
  • nawiązywanie relacji międzyludzkich,
  • podejmowanie decyzji,
  • samodzielne wykonywanie codziennych obowiązków (na przykład w zakresie higieny, zdrowia lub bezpieczeństwa),
  • przyswajanie wiedzy,
  • wykonywanie obowiązków zleconych w pracy,
  • myślenie abstrakcyjne,
  • organizowanie czasu wolnego.

Poziom inteligencji oznacza się za pomocą skali IQ Wechslera. Iloraz inteligencji poniżej 70 jednostek w skali Wechslera świadczy o niepełnosprawności umysłowej.

Niepełnosprawność intelektualna w stopniu lekkim

Osoba upośledzona umysłowo w stopniu lekkim osiąga wynik między 55 a 69 jednostek w skali Wechslera. Jest to poziom intelektualny charakterystyczny dla dzieci między 10. a 12. rokiem życia. Osoba z lekką niepełnosprawnością może wykazywać poniższe cechy:

  • problemy z nauką w szkole (możliwe do opanowania),
  • powolne przyswajanie wiedzy i umiejętności,
  • powolne wykonywanie codziennych czynności (na przykład chodzenie, praca fizyczna, komunikacja),
  • trudności z przystosowaniem się do nowego miejsca i sytuacji,
  • kłopot z podejmowaniem decyzji.

W przypadku upośledzenia umysłowego w stopniu lekkim możliwe jest normalne funkcjonowanie, zarówno w życiu osobistym, jak i w pracy oraz kontaktach z ludźmi. Osoby z tego typu zaburzeniem nie powinny jednak wykonywać zawodów, w których niezbędne jest podejmowanie decyzji (na przykład kierowca, operator bardziej skomplikowanych maszyn).

Niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym

Umiarkowane upośledzenie umysłowe to przedział między 54-35 jednostkami w skali Wechslera. Poziom rozwoju intelektualnego jest zbliżony do umysłowości 9-latka. Do charakterystycznych problemów osób z tym zaburzeniem należą:

  • nieradzenie sobie w szkole (bardzo powolne przyswajanie wiedzy i umiejętności),
  • kłopot z przestrzeganiem reguł społecznych,
  • niezręczność fizyczna.

Niepełnosprawność intelektualna w stopniu umiarkowanym uniemożliwia pracę umysłową oraz założenie rodziny. Preferowanym zajęciem dla osób z tym zaburzeniem jest praca w zakładzie pracy chronionej (na przykład jako członek serwisu sprzątającego).

Reklama
Reklama
Reklama
Reklama