Nie dotykać i nie wybudzać – lęki nocne u dzieci wymagają od rodziców opanowania

Lęki nocne u dzieci należy odróżnić od koszmarów sennych, ponieważ działanie w obu przypadkach jest odmienne. Jeśli podczas ataku dostarczy się malcowi dodatkowych bodźców dotykowych, wzrokowych czy słuchowych, może to pogorszyć jego stan. Napad trzeba po prostu przeczekać. Gdy lęki powtarzają się często, warto zasięgnąć porady specjalisty.

Lęki nocne u dzieci a koszmarne sny

Żeby prawidłowo zareagować, trzeba odróżnić lęki nocne u dzieci od koszmarów sennych. Najważniejszą wskazówką do prawidłowej oceny sytuacji jest stwierdzenie, czy krzyczące i płaczące dziecko jest świadome, czy nie. Lęki nocne u dzieci charakteryzują się tym, że podczas ataku świadomość jest wyłączona, a z malcem nie można nawiązać kontaktu. Dziecko jest przerażone, ma otwarte oczy, krzyczy, płacze, trzęsie się, ale na pomoc w postaci przytulenia reaguje agresją i zaostrzeniem symptomów. Po wszystkim maluch szybko zasypia i rano niczego nie pamięta.

Zobacz także: lęki nocne - przyczyny i pomoc.

Spokój i opanowanie to sposób na lęki nocne u dzieci

Dziecku, które ma atak, powinno się zapewnić spokój i poczekać, aż się uspokoi. Epizody mogą trwać od kilku do nawet 30 minut. Należy zbliżyć się do łóżka dziecka i mówić do niego spokojnym, cichym głosem, uspokajając je. Światło powinno zostać zgaszone, ewentualnie można włączyć lampkę. Dziecka nie można dotykać, bo to spowoduje, że objawy się pogłębią. Koniecznie trzeba zapewnić maluchowi bezpieczeństwo, by nie spadło z łóżka ani nie uderzyło się w nic twardego. Atak należy przeczekać. Jeśli dziecko się wybudzi, będzie zdezorientowane i zagubione, ale szybko powinno zapaść ponownie w sen, a rano nie będzie pamiętało nocnych wydarzeń.

Zapobieganie lękom nocnym u dzieci i leczenie przyczyn

Lęki nocne u dzieci występują najczęściej w wieku od 2 do 5 lat, ale mogą być problemem nawet do 12. roku życia. Jeśli ataki są częste, lekarz może zalecić podawanie malcowi preparatów normalizujących sen. Zanim jednak sięgnie się po tego typu pomoc, warto sprawdzić, jak dziecko zareaguje na naturalną regulację snu. Powinno chodzić spać o tej samej porze, a wieczorem wyciszać się i uspokajać. Można też zostawiać w jego pokoju włączoną lampkę. Lęki nocne u dzieci może powodować stres, dlatego trzeba go możliwie ograniczać i sprawdzić, jak zmieni się występowanie ataków.

• Czy znasz zaburzenia snu typu parasomnia? Są to: somnambulizm, lęki nocne, koszmary senne.
• Problemy ze spaniem dotyczą także starszych dzieci, chodzących już do szkoły. Poznaj, jakie są zaburzenia snu u dzieci w wieku szkolnym.
• Zanim zacznie się leczyć zaburzenia snu u dzieci, należy poznać ich przyczyny fizyczne i psychiczne.