Umowa najmu okazjonalnego to szczególny rodzaj najmu, umożliwiający właścicielowi mieszkania łatwiejsze „pozbycie się” uciążliwego lokatora. Wyłączony jest bowiem szereg ograniczeń dotyczących eksmisji. Umowa taka może być zawarta najwyżej na 10 lat i powinna zawierać obowiązkowe załączniki.

Reklama

Najem okazjonalny

Najem okazjonalny to szczególny rodzaj najmu, dotyczący jedynie lokali mieszkaniowych. Tę formę najmu mogą wykorzystać jedynie osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Najem okazjonalny został uregulowany w ustawie o ochronie praw lokatorów, w rozdziale 2a (tutaj dostępny jest tekst ustawy).

Umowa najmu okazjonalnego zawierana jest na czas określony. Okres ten nie może jednak być dłuższy niż 10 lat.

Zobacz także

Właściciel nieruchomości musi zgłosić fakt zawarcia tej umowy naczelnikowi urzędu skarbowego. Ma na to 14 dni od rozpoczęcia najmu. Jeśli nie dotrzyma tego warunku – umowa będzie zwykłą umową najmu.

W praktyce umowa najmu okazjonalnego daje właścicielowi nieruchomości większą ochronę jego własności, ponieważ nie dotyczy jej szereg przepisów dotyczących ochrony lokatorów. Właściciel może łatwiej „pozbyć się” lokatora po wygaśnięciu umowy, nie musi bowiem uzyskiwać wyroku eksmisyjnego od sądu. Nie obowiązuje okres ochronny, kiedy nie można eksmitować lokatorów, czyli między 1 listopada a 31 marca. Taka umowa umożliwia również eksmisję kobiet w ciąży.

Umowa najmu okazjonalnego: jak napisać?

Umowa najmu okazjonalnego musi być sporządzona na piśmie. Musi też zawierać określone w ustawie załączniki. Sporządza się ją co do zasady tak, jak zwykłą umowę najmu:

  • Powinna posiadać nagłówek: „Umowa najmu okazjonalnego”.
  • Następnie należy wskazać miejscowość zawarcia umowy oraz datę.
  • Należy określić strony umowy – wynajmującego i najemcę, poprzez wskazanie ich imion i nazwisk, adresów, numerów PESEL.
  • Powinno znaleźć się w niej oświadczenie właściciela, że posiada on prawo własności lokalu, którego dotyczy umowa. Lokal powinien być dokładnie opisany – ile pomieszczeń się w nim znajduje, jaką ma powierzchnię, jaki jest numer księgi wieczystej.
  • Następnie powinno być stwierdzone, że wynajmujący oddaje lokal do użytku mieszkalnego, ewentualnie wraz z wyposażeniem. Szczegóły dotyczące wyposażenia i stanu mieszkania należy umieścić nie w umowie, a w załączniku do niej, czyli w protokole odbioru mieszkania. Jeśli zostanie on sporządzony, należy to zapisać w umowie.

Należy określić wysokość czynszu, jaki najemca będzie płacił właścicielowi. Należy zaznaczyć, że opłata ta nie zawiera kosztów eksploatacji mieszkania, tj. opłat za wodę, prąd, gaz, Internet itd. Należy także ustalić zasady, na jakich wynajmujący może podwyższyć czynsz – np. z 3-miesięcznym wyprzedzeniem.
Jeśli wpłacana jest kaucja, to należy określić, w jakiej wysokości.

W umowie tej powinno znaleźć się też postanowienie, że wynajmujący zgłosi umowę do urzędu skarbowego.

Obowiązkowo trzeba też wskazać okres, na jaki zawierana jest umowa.

Obligatoryjnie należy do umowy załączyć:

Oświadczenie lokatora o poddaniu się egzekucji i zobowiązaniu do opróżnienia lokalu po wygaśnięciu umowy lub gdy z uzasadnionych powodów zażąda tego właściciel (konieczna jest forma aktu notarialnego).
Wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać, jeśli dojdzie do konieczności opuszczenia lokalu.

Reklama

Oświadczenie wynajmującego, że wyraża zgodę na zamieszkanie najemcy i ewentualnie innych wskazanych przez niego osób w należącym do niego lokalu.

Reklama
Reklama
Reklama