Zdrowe żywienie sposobem na łojotok i nadmiar sebum

Na łojotokowe zapalenie skóry szczególny wpływ ma dieta, bo dzięki niej można przeciwdziałać schorzeniu. Łojotokowe zapalenie skóry jest chorobą powracającą i jej rozwój spowodowany jest wieloma czynnikami.

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenie skóry pojawia się, kiedy skóra produkuje nadmierną ilość sebum (tłuszczu skórnego) przez gruczoły łojowe. Schorzenie ma podłoże genetyczne, dlatego ryzyko wzrasta, jeśli w rodzinie ktoś choruje na łojotok. Łojotok pojawia się przeważnie w okresie dojrzewania i przekwitania.

Objawy łojotokowego zapalenia skóry

Głównym i najbardziej uciążliwym objawem łojotokowego zapalenia skóry jest nadmierne przetłuszczanie się skóry. Nadmiar sebum jest szczególnie widoczny na powierzchni głowy i twarzy. Skóra błyszczy, swędzi, łuszczy się i jest zaczerwieniona. W zaawansowanym stadium choroby, schorzeniem objęta jest też skóra między łopatkami i fałdy skórne na ciele. Ponadto mogą zacząć wypadać włosy.

Dieta na łojotokowe zapalenie skóry

Bardzo duży wpływ na pojawienie się łojotokowego zapalenia skóry ma niewłaściwa dieta. Jest przyczyną niedoboru witamin i mikroelementów. Negatywne skutki przynosi nadużywanie alkoholu, nadmiar cukru i skrobi. Bardzo często na łojotokowe zapalenie skóry zapadają osoby, które odchudzają się w nieumiejętny sposób.

Czego nie można jeść podczas łojotoku?

Cierpiący na łojotokowe zapalenie skóry powinni unikać cukru i produktów, w których występuje (słodkie napoje, czekolady, ciasta, jogurty, soki, batony itd.). Ponadto nie można pić alkoholu, jeść białego pieczywa i oczyszczonego ryżu. Negatywny efekt przynosi jedzenie wędzonych wędlin, ostrych przypraw, chipsów, soli i orzeszków solonych. Zakazane jest picie w większych ilościach herbaty, kawy i mleka. Należy zrezygnować z żywności wysoko przetworzonej, szczególnie z pszenicy i mleka. Z warzyw nie wolno jeść ziemniaków, gdyż posiadają spore ilości skrobi. Trzeba unikać gotowych sosów.

Co można jeść podczas łojotoku?

Dozwolone jest jedzenie świeżego mięsa drobiowego, cielęciny, wołowiny, jagnięciny, chudej wieprzowiny, dziczyzny i ryb. Mięso można gotować, piec i dusić. Najlepiej podawać z kaszą gryczaną. Warzywa należy gotować na parze, a do sałaty dodać olej bądź sok z cytryny. Warto pić napoje ziołowe, a przede wszystkim szałwię, rumianek, bratek i pokrzywę. Podczas diety należy pić dużo wody niegazowanej, najlepiej 2 l dziennie.

Leczenie łojotokowego zapalenia skóry

Na początku leczenia, złuszczone miejsca smaruje się oliwą salicylową. Ułatwia ona dostęp do naskórka substancjom leczniczym. Łojotokowe zapalenie skóry głowy można leczyć specjalnym szamponem, zawierającym substancje przeciwgrzybicze i złuszczające. Należy myć głowę codziennie i dokładnie spłukiwać. Lekarstwa stosowane na twarz i klatkę piersiową powinno się nakładać dwa razy dziennie. Są to przeważnie kremy z lekami przeciwgrzybiczymi i przeciwzapalnymi. Nie da się całkowicie wyleczyć łojotoku, a jedynie zapobiec schorzeniu na jakiś czas.

Osoba stosująca dietę na łojotokowe zapalenie skóry musi być cierpliwa, ponieważ pierwsze efekty widać dopiero po około 2 miesiącach. Dietę ustala się indywidualnie, gdyż nie każdemu odpowiadają wszystkie produkty. Warto jednak zmienić swoje zasady żywieniowe i wprowadzić zdrowe odżywianie.

• Prawidłowa diagnoza niezbędna jest, by wyleczyć łojotokowe łysienie.
• Stres, obniżona odporność, depresja - to typowe przyczyny łysienia łojotokowego.
• Płyny, maści, kremy stosuje się podczas leczenia łojotokowego zapalenia skóry.
• Stres jest najczęstszą przyczyną łojotokowego zapalenia skóry.