Reklama

Dekoracje i zwyczaje adwentowe nasycone są symboliką, której źródeł należy szukać w Starym i Nowym Testamencie. Świece adwentowe symbolizują na przykład oczekiwanie na światłość, którą przyniosą światu narodziny Mesjasza.

Reklama

Wiele spośród tych symboli obecnych było także w wierzeniach pogańskich. Orzechy, którymi przystraja się adwentowy wieniec, oprócz tego, że oznaczają ciało i duszę człowieka, są też rzymskim symbolem płodności.

Symbolika wieńca adwentowego

Wieniec adwentowy przyozdabia w okresie oczekiwania na Boże Narodzenie kościoły i domy. Jego okrągły kształt symbolizuje nieskończoność. Na ogół wykonywany jest z gałązek drzew iglastych, które są zielone nawet zimą, wtedy, kiedy inne drzewa zgubią już liście. Są one symbolem nadziei na życie wieczne. W środku wieńca adwentowego umieszcza się cztery świece. Każda z nich oznacza jeden tydzień adwentu. Wieńce ozdabiane są często szyszkami, które oznaczają nieśmiertelność, oraz orzechami włoskimi. Orzechy w symbolice chrześcijańskiej związane są z dwoistą naturą człowieka: śmiertelną powłoką (skorupka orzecha) i duszą (jądro orzecha).

Wieńce w okresie adwentu i Bożego Narodzenia wiesza się także na drzwiach wejściowych do domów. Oznaczają one wtedy krąg rodzinny, symbolizują też cykliczność, z jaką następują po sobie kolejne etapy roku liturgicznego.

Co symbolizują świece i lampiony adwentowe

Podczas mszy roratnych w kościele płonie wysoka świeca przyozdobiona zieloną gałązką i przewiązana błękitną lub białą wstążką. Jest to tzw. „roratka”. Symbolizuje ona oczekiwanie Maryi na narodziny Syna. Zielona gałązka jest natomiast symbolem drzewa życia. Symbol ten przewija się przez wiele ksiąg Pisma Świętego, obecny jest także w wierzeniach ludów pogańskich. W symbolice chrześcijańskiej oznacza zarówno grzech pierworodny, którym było zerwanie przez Ewę jabłka z drzewa poznania dobra i zła, jak i ukrzyżowanie, dzięki któremu Jezus odkupił grzech „pramatki” Ewy.

Oprócz świecy roratnej w kościołach zapalane są także cztery świece, z których każda oznacza jeden tydzień adwentu. W pierwszym tygodniu płonie jedna, w drugim dwie, w trzecim trzy, a na tydzień przed Bożym Narodzeniem – cztery. Popularnym zwyczajem adwentowym, szczególnie wśród dzieci, jest także przygotowywanie lampionów i chodzenie z nimi na roraty. Lampiony te symbolizują roztropne panny z przypowieści Jezusa, które były dobrze przygotowane na nadejście „Oblubieńca”. Świece i lampiony oznaczają także oczekiwanie na światło, które przyniesie na świat Mesjasz.

Kalendarz adwentowy

Jednym z najpopularniejszych i najbardziej rozpoznawanych symboli adwentu jest kalendarz adwentowy. Zwyczaj ten pochodzi z tradycji luterańskiej. Kalendarz często ma formę bombonierki z tyloma czekoladkami, ile jest w nim okienek. Na ogół kalendarz adwentowy ma 24 okienka, na dni od 1 do 24 grudnia. Każdego kolejnego dnia można otworzyć jedno okienko kalendarza i zjeść jedną, ukrytą w nim czekoladkę. Podobnie jak cztery adwentowe świece kalendarz jest symbolem oczekiwania na Boże Narodzenie.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama