Monofobia, czyli lęk przed sobą lub samotnością

Autofobii towarzyszą zazwyczaj nieprzyjemne objawy fizjologiczne, takie jak duszności, nudności, bezdech, uczucie suchości w ustach czy palpitacja serca.

Czym jest autofobia

Fobie są zaburzeniami nerwicowymi, objawiającymi się silnymi, uporczywymi napadami przerażenia i strachu przed rozmaitymi sytuacjami, zjawiskami, przedmiotami, substancjami. Zazwyczaj lęki te nie mają żadnych racjonalnych podstaw, a wywołuje je doznany uraz czy przeżycie psychiczne.

Autofobia (zwana także monofobią) dotyczy kontaktów międzyludzkich. To chorobliwy lęk przed samym sobą lub samotnością. Psychiatrzy kojarzą ją także z nienawiścią, wręcz wstrętem do własnej osoby, skrajnym niezadowoleniem z siebie i silną złością. Autofobia oznacza również silną niechęć do grupy, do której człowiek należy, objawia się chociażby nienawiścią do własnej grupy etnicznej. Osoba cierpiąca na to zaburzenie po wczesnym traumatycznym wydarzeniu cierpi na chorobliwy lęk przed samotnością. Próbuje więc na siłę zdobyć przyjaciół, jednak przez swoją nachalność i narzucanie się wszystkich odstrasza. Jeszcze bardziej cierpi, zamyka się w sobie, a kontakt z drugim człowiekiem nie zostaje nawiązany.

Leczenie autofobii

Jeśli autofobia wywołuje bardzo intensywny, nieuzasadniony lęk i panikę, zakłócając normalne funkcjonowanie, wówczas powinniśmy zasięgnąć porady terapeuty, który w leczeniu wspomoże nas środkami farmaceutycznymi lub hipnozą. W leczeniu pomaga odrzucenie negatywnych myśli, techniki relaksacyjne, lepsze poznanie choroby, grupy dyskusyjne. W przypadku ataku warto przypomnieć sobie trudną sytuację z przeszłości, która wywołała silny lęk, który okazał się nieuzasadniony i nic się nie stało.