Czym różni się adres zamieszkania od adresu zameldowania i jakie ma to znaczenie?

Pojęcia adresu zameldowania i adresu zamieszkania, choć bywają stosowane zamiennie, nie są tożsame. Różnice między nimi są jednak, z punktu widzenia prawa, istotne. W Polsce istnieje obowiązek meldunkowy, ma jednak zostać zniesiony.

Adres zamieszkania

Adres zamieszkania ma charakter faktyczny. Zgodnie z art. 25 kodeksu cywilnego (zobacz tekst ustawy) miejscem zamieszkania osoby jest miejscowość, w której osoba fizyczna przebywa z zamiarem stałego pobytu. Adresem zamieszkania będzie więc ten adres, pod którym rzeczywiście przebywamy. Jeśli więc zamieszkujemy w konkretnej miejscowości, pod danym adresem, z zamiarem stałego tam przebywania, to będzie to miejsce naszego stałego pobytu. Można mieć tylko jedno takie miejsce.

Adres zameldowania

Adres zameldowania natomiast ma charakter czysto administracyjny. Zameldowanie służy jedynie celom ewidencyjnym, ma na celu potwierdzenie faktu pobytu danej osoby fizycznej w miejscu, w którym się zameldowała. Miejsce zameldowania wyznacza się na podstawie ustawy o ewidencji ludności.

Zameldowania dokonuje się pisemnie, na urzędowym formularzu, w urzędzie gminy właściwym ze względu na miejsce położenia nieruchomości, w której zamieszkujemy. Zameldować się można na pobyt stały lub czasowy, natomiast wymeldowanie się z miejsca pobytu powinno nastąpić, kiedy osoba opuszcza dotychczasowe miejsce zameldowania. Obowiązek ten dotyczy zarówno obywateli polskich jak i cudzoziemców. Gdy meldujemy się w nowym miejscu – automatycznie zostajemy wymeldowani z dotychczasowego adresu, można się jednak zameldować zarówno na pobyt stały jak i czasowy bez wymeldowania się z poprzedniego lub poprzednich miejsc pobytu.

Adres zamieszkania a adres zameldowania

Określenie miejsca zamieszkania jest niezależne od dokonania obowiązku meldunkowego. Można mieć różne adresy zameldowania i pobytu, aczkolwiek zasadą jest, iż powinny być jednakowe. Kwestia miejsca zamieszkania ma wpływ na szereg sytuacji: zależy od niego właściwość organu podatkowego, właściwość sądowa.

Obowiązek meldunkowy

Póki co obowiązek meldunkowy wciąż istnieje. Ustawa o zmianie ustawy o ewidencji ludności z lipca 2015 roku, podpisana przez prezydenta RP dnia 27 sierpnia, przewiduje zniesienie obowiązku meldunkowego z dniem 1 stycznia 2018 roku.

Do 2010 roku za niedokonanie obowiązku meldunkowego groziła kara grzywny, ograniczenia wolności lub aresztu, przewidziana przez kodeks wykroczeń. Aktualnie sankcja ta jest zniesiona. Jedynie cudzoziemcom niebędącym obywatelami państw UE lub EFTA, ani też członkami rodziny ich obywateli, grozi za niedopełnienie obowiązku meldunkowego kara grzywny na podstawie ustawy o ewidencji ludności.