Jak zespół antyfosfolipidowy wpływa na poronienie?
Zespół antyfosfolipidowy po raz pierwszy został opisany u schyłku lat 80. Zalicza się go do chorób autoimmunologicznych. Inaczej określa się go mianem zespołu Hughesa (na cześć Grahama Hughesa, który zajmował się problematyką toczniową) lub APS. Dwa razy częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Szacunkowo może stanowić przyczynę 25% przypadków poronienia nawykowego.
Zespół antyfosfolipidowy po raz pierwszy został opisany u schyłku lat 80. Zalicza się go do chorób autoimmunologicznych. Inaczej określa się go mianem zespołu Hughesa (na cześć Grahama Hughesa, który zajmował się problematyką toczniową) lub APS. Dwa razy częściej dotyka kobiety niż mężczyzn. Szacunkowo może stanowić przyczynę 25% przypadków poronienia nawykowego.
Czym jest zespół antyfosfolipidowy i jak się objawia?
Mianem zespołu antyfosfolipidowego określa się zespół objawów związanych z podwyższoną obecnością przeciwciał antyfosfolipidowych w surowicy krwi. Przeciwciała negatywnie wpływają na fosfolipidy, czyli cząstki tłuszczów – składniki błon komórkowych organizmu człowieka. Na skutek połączenia się przeciwciał z fosfolipidami dochodzi do patologicznych zmian w różnych organach wewnętrznych. Zespół antyfosfolipidowy jako choroba autoimmunologiczna powoduje, że organizm atakuje siebie, co prowadzi do zaburzenia jego funkcjonowania.
Najczęstszym objawem występowania zespołu antyfosfolipidowego są: zakrzepica naczyń (żylna albo tętnicza), poronienia oraz nadkrzepliwość i zamknięcie światła naczyń. Przyczyna APS nie jest do końca znana.
Wpływ zespołu antyfosfolipidowego na poronienie
Zespół antyfosfolipidowy może działać niekorzystnie na zajście w ciążę. Wynika to z tego, że antyfosfolipidy mają zły wpływ na funkcjonowanie błon komórkowych, w związku z czym mogą utrudniać zapłodnienie. Uniemożliwiają zagnieżdżenie się komórki jajowej w macicy, co sprawia, że APS stanowi przyczynę 25% poronień nawykowych – to znaczy takich, gdy doszło do utraty 3 lub więcej następujących po sobie kolejnych ciąż.
Zespół antyfosfolipidowy może także stanowić przyczynę powstania zakrzepów w łożysku, co wywołuje trudności w odżywieniu i dotlenieniu płodu. Może też wywołać przedwczesny poród, mimo że dziecko rozwijało się prawidłowo, a podczas badań nie wykryto zagrożenia. Choroba ta może także powodować patologie ciąży, pęknięcie błon płodowych i przedwczesne odklejenie się łożyska.