Wycieńczenie organizmu: objawy i leczenie

Wycieńczeniu organizmu towarzyszy astenia, która objawia się ogólnym osłabieniem fizycznym i psychicznym. Towarzyszą temu chwiejność emocjonalna, zaburzenia nastroju, problemy z zasypianiem, brak sił do jakiejkolwiek aktywności, bóle i zawroty głowy.

Przyczyny wycieńczenia organizmu

Wycieńczenie organizmu może wynikać z wielu przyczyn – mniej lub bardziej poważnych. Ich identyfikacja jest niezbędna do tego, żeby określić, w jaki sposób leczyć tę dolegliwość. Czasami osłabienie organizmu jest konsekwencją ciężkiego i długiego przeziębienia – wtedy minie samoistnie wraz z powrotem do zdrowia i normalnego trybu życia.

Wycieńczenie organizmu może być wynikiem:

• zaburzeń psychicznych – towarzyszy sytuacjom, wywołującym kryzysy życiowe i bardzo duży stres. Może być również wynikiem chorób psychicznych – np. psychozy;

• stosowania używek – nadużywanie alkoholu, nikotyny czy stosowanie narkotyków może w konsekwencji może doprowadzić do tego, że organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości pokarmów (zwłaszcza wartościowych);

• choroby somatyczne – wycieńczenie organizmu może być konsekwencją także poważnych chorób, np. choroby nowotworowej, nieleczonej cukrzycy, niedoczynności tarczycy.

• złe nawyki żywieniowe - w wyniku nieodpowiedniej diety, która nie dostarcza organizmowi wystarczającej ilości żelaza, może rozwinąć się anemia, czyli najpowszechniejszy rodzaj niedokrwistości. W jej wyniku organizm nie jest w stanie zaopatrywać tkanki w dostateczną ilość tlenu, a co za tym idzie – pojawia się przewlekłe zmęczenie.

Niestety wycieńczenie organizmu często jest konsekwencją niewłaściwego sposobu odchudzania się, polegającego na drastycznym ograniczeniu kalorii przy jednoczesnym zwiększeniu aktywności fizycznej. Za szczególnie niezdrową uważa się np. dietę kopenhaską. Na dłuższą metę może to doprowadzić do zaburzeń odżywiania i wyniszczenia organizmu.

Leczenie wycieńczenia organizmu

Podstawą leczenia wycieńczenia organizmu jest wyeliminowanie przyczyn, które je wywołały. Jeżeli mimo zmiany trybu życia, zmęczenie wciąż nie ustępuje, należy udać się do lekarza, gdyż być może jest wynikiem niezdiagnozowanej choroby. Lekarz rodzinny powinien zlecić wykonanie podstawowych badań krwi i moczu, a następnie w zależności od diagnozy, przestawi plan leczenia.