Dorosłe dzieci alkoholików – objawy syndromu DDA
Syndrom DDA, czyli dorosłych dzieci alkoholików, to zespół objawów wspólnych dla osób, które dorastały w rodzinach z problemem alkoholowym. Sposób myślenia i zachowania osób dotkniętych syndromem DDA utrudnia im bądź uniemożliwia prowadzenie stabilnego i satysfakcjonującego życia.
Syndrom DDA, czyli dorosłych dzieci alkoholików, to zespół objawów wspólnych dla osób, które dorastały w rodzinach z problemem alkoholowym. Sposób myślenia i zachowania osób dotkniętych syndromem DDA utrudnia im bądź uniemożliwia prowadzenie stabilnego i satysfakcjonującego życia.
Lista 13 cech DDA (dorosłych dzieci alkoholików) – The Laundry List
Tony A., założyciel ruchu DDA, opisał 13 cech wspólnych dla dorosłych osób, które wychowywały się w rodzinie alkoholowej. Są to:
1. Poczucie wyizolowania i obawa przed autorytetami.
2. Poszukiwanie akceptacji nawet kosztem utraty poczucia własnej tożsamości.
3. Strach przed złością i krytyką.
4. Skłonność do nałogów i zachowań kompulsywnych, wiązanie się z innymi osobami uzależnionymi albo o obsesyjnej osobowości, np. pracoholikami.
5. Stawianie się w roli ofiar i przyciąganie osób, które przyjmą rolę wybawicieli lub oprawców.
6. Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności i poczucie, że sprawy innych są ważniejsze od naszych.
7. Poczucie winy, kiedy walczy się o swoje.
8. Uzależnienie od stanu napięcia (podekscytowania lub zdenerwowania).
9. Mylenie miłości ze współczuciem i litością. Wchodzenie w związek, żeby kogoś „uratować”.
10. Wypieranie przeżyć z dzieciństwa i nieumiejętność przeżywania ich na nowo i adekwatnej oceny.
11. Ocenianie samego siebie surowo i niskie poczucie własnej wartości.
12. Lęk przed opuszczeniem i uczuciami związanymi z porzuceniem, których w dzieciństwie doświadczało się od chorych ludzi, niedostępnych emocjonalnie.
13. Nastawienie raczej na reagowanie niż na działanie.
Syndrom DDA a syndrom DDD
Również inne dysfunkcje rodzinne mogą prowadzić do wystąpienia objawów charakterystycznych dla DDA. Nierozwiązanym problemem, wokół którego kręcą się wszystkie rodzinne sprawy, nie musi być więc alkohol. Może to być problem z narkotykami lub hazardem, przemoc stosowana przez rodzica, a także nieleczona depresja lub inna choroba psychiczna. Mówi się wtedy o syndromie dziecka z rodziny dysfunkcyjnej (DDD). Spotkania terapeutyczne osób z DDA i DDD zazwyczaj prowadzone są razem.