Różnice między rodziną zastępczą a adopcją, czyli przysposobieniem
Rodzina zastępcza otrzymuje środki finansowe na utrzymanie dziecka oraz jest kontrolowana przez sąd. W przypadku adopcji dziecko dostaje nazwisko nowych rodziców i nie jest dofinansowywane przez żadne instytucje.
Rodzina zastępcza otrzymuje środki finansowe na utrzymanie dziecka oraz jest kontrolowana przez sąd. W przypadku adopcji dziecko dostaje nazwisko nowych rodziców i nie jest dofinansowywane przez żadne instytucje.
Istnieją 3 rodzaje adopcji: pełna, całkowita i niepełna. Rodziny zastępcze mogą być spokrewnione, zawodowe lub niezawodowe.
Główna różnica między adopcją a rodziną zastępczą
Przysposobienie dziecka (czyli adopcja) jest decyzją na całe życie. Rodzice adopcyjni mają takie same prawa i obowiązki, jakie mają rodzice biologiczni. Z kolei rodzina zastępcza jest tylko tymczasową formą pomocy dziecku.
Kto może adoptować dziecko
Dziecko może adoptować osoba pełnoletnia, będąca w związku małżeńskim lub stanu wolnego. Istotne, aby różnica wieku między dzieckiem a rodzicem adopcyjnym nie była większa niż 40 lat. Decyzję o adopcji wydaje sąd opiekuńczy. Dziecko otrzymuje nazwisko nowych rodziców, a czasami nawet nowe imię. Rodzina adopcyjna nie dostaje środków finansowych na utrzymanie dziecka, ani nie jest kontrolowana przez sąd (jak w przypadku rodziny zastępczej).
Jak adoptować dziecko
Osoby ubiegające się o adopcję muszą przynieść do ośrodka adopcyjnego między innymi: zaświadczenie o zarobkach i niekaralności oraz orzeczenie lekarza o braku przeciwwskazań do podjęcia przysposobienia. Do tego dochodzi wywiad środowiskowy otoczenia przyszłego rodzica oraz rozmowy z psychologiem. Można adoptować dziecko, którego rodzice:
- są nieznani,
- nie żyją,
- są pozbawieni przez sąd władzy rodzicielskiej,
- zrzekli się praw rodzicielskich,
- wyrazili zgodę (przed sądem) na adopcję przez inną rodzinę.
Na czym polega rodzina zastępcza
W rodzinach zastępczych umieszcza się dzieci, których biologiczni rodzice zostali trwale lub tymczasowo pozbawieni praw rodzicielskich. Trafiają tam też niepełnoletni, którzy nie mogą pozostać w domu z powodu kryzysu rodzinnego, np. przemocy w rodzinie. Opiekunowie zastępczy są pod stałym nadzorem sądu. Ośrodki opieki społecznej częściowo finansują koszty utrzymania dziecka w tymczasowej rodzinie. Sąd przydziela opiekę nad dzieckiem, biorąc pod uwagę u nowej rodziny np.:
- warunki bytowe,
- doświadczenie w pracy z dziećmi,
- zaświadczenie o niekaralności.
Jak stać się rodziną zastępczą
Pierwsze spotkanie informacyjne przeprowadzane jest z organizatorem rodzinnej opieki zastępczej. Po 2-3 takich spotkaniach odbywa się szkolenie z zakresu prawa rodzinnego i psychologicznego podejścia do rozwoju dziecka. Osoba ubiegająca się o tymczasową opiekę przechodzi także praktyki w innej rodzinie zastępczej. Decyzję o przydzieleniu dziecka do określonej rodziny wydaje sąd.