Objawy polaryzacji grupowej

Polaryzację obserwuje się u członków grupy, którzy podejmują bardziej radykalne decyzje i działania w stosunku do poglądów pojedynczych osób. Okazuje się, że grupy są skłonne ryzykować częściej niż jednostki. Zauważył to James Stoner.

Co nazywamy polaryzacją grupową?

Polaryzacja grupowa polega na zmienianiu decyzji grupy na skrajne w stosunku do początkowych preferencji każdego z jej członków. Jest to tendencja związana z radykalizowaniem i umacnianiem opinii uczestników debaty. Przykładem sposobu działania tego zjawiska jest praca członków ławy przysięgłej. Zasiadające w niej osoby przed przystąpieniem do dyskusji proponują łagodniejszy wyrok w stosunku do tego, który ostatecznie zostaje ogłoszony. Zjawisko polaryzacji jest niebezpieczne, prowadzi do podejmowania złych decyzji i działań ryzykownych.

Autorem terminu „polaryzacja grupowa” jest James Stoner. Zauważył on, że pewne grupy ryzykują bardziej niż jednostki. Jest to sprzeczne z intuicją i stwierdzeniem, że dwie osoby powinny podejmować bardziej racjonalne decyzje niż jedna.

Jak objawia się polaryzacja grupowa?

Zjawisko polaryzacji grupowej może występować pod trzema różnymi postaciami.

• Pierwsza obejmuje sytuacje, gdy grupy ostatecznie podejmują skrajne decyzje w stosunku do propozycji od wchodzących w ich skład jednostek. Przykładem takiego zjawiska jest praca ławy przysięgłych.
• Polaryzacją grupową nazywa się także sytuację, w której początkowo opinie poszczególnych członków grupy są zbliżone do siebie, a na skutek debaty wewnątrz zespołu stają się bardziej radykalne. Ten przejaw polaryzacji obserwuje się w środowiskach o charakterze politycznym. Jeżeli ludzie mają zbieżne poglądy na zagadnienia związane z polityką, to wygłaszanie ich w grupie sprawi, że zostaną one wzmocnione.
• Polaryzacja grupowa ma także miejsce wówczas gdy rywalizacja pomiędzy grupami jest bardziej zaciekła niż konkurencja, która ma miejsce między jednostkami.
• Jako przykład tego przejawu polaryzacji można podać zachowanie grup kibiców, które są bardziej skłonne do podejmowania zachowań chuligańskich niż pojedynczy kibic. Podobnie jest w grupach religijnych. Ich członkowie są bardziej konserwatywni niż gdy występują jako jednostki.