Pęcherzyca objawia się pęcherzami na skórze

Z niewiadomych powodów organizm nagle zaczyna wytwarzać przeciwciała zwalczające własne komórki, co powoduje pęcherze i nadżerki skóry i błoń śluzowych.

Pęcherzyca występuje w kilku odmianach i może powodować np. bezgłos, gdy zajmie struny głosowe. Leczy się ją poprzez podanie leków immunosupresyjnych, czyli obniżających odporność organizmu.

Pęcherzyca – nieznane przyczyny choroby

Bezpośrednią przyczyną choroby jest wytwarzanie przez organizm przeciwciał przeciwko własnym komórkom. Jednak nie wiadomo na pewno, co pobudza organizm ludzki do takiego działania. Uważa się, że pęcherzyca może być dziedziczna albo ujawniać się pod wpływem działania niektórych leków, silnego działania promieni słonecznych czy nawet uszkodzeń skóry. W Europie pęcherzyca atakuje osoby zamieszkujące basen Morza Śródziemnego i żydów aszkenazyjskich, zamieszkujących głównie wschodnią i środkową oraz część zachodnią Europy. Dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn, przeważnie chorują osoby w wieku od 30. do 60. lat, ale zdarzały się przypadki pęcherzycy także w innych grupach wiekowych.

Swędzące i bolesne pęcherze na skórze i błonach śluzowych – objawy pęcherzycy

W zdecydowanej większości przypadków pęcherzycy zwykłej pęcherze występują na błonach śluzowych – przeważnie gardła, nosa, jamy ustnej, ale i narządów płciowych. Łatwo przekształcają się w nadżerki, ponieważ pokrywająca je skóra jest bardzo cienka i delikatna. Pęcherzyca ma dwa charakterystyczne objawy: objaw Nikolskiego – po dotknięciu skóry naskórek oddziela się i tworzy się w tym miejscu pęcherz; oraz objaw Asobe-Hansena – gdy naciśnie się na już istniejący pęcherz od góry, to powiększy się on na boki. Degradacja komórek skóry jest bardzo wyraźna, dlatego tak łatwo o powstanie nadżerek. Chorobowe zmiany skórne swędzą i bolą, ale nie wywołują gorączki. Jeśli pęcherzyca zajmie struny głosowe, może skutkować bezgłosem, a gdy jamę ustną – generuje problemy z jedzeniem.

Jeśli nie zachowuje się szczególnej higieny, uszkodzona skóra może zarazić się bakteriami. Pęcherzyca zwykła przeważnie pojawia się na owłosionej skórze głowy, na twarzy, a także w miejscach podrażnianych, takich jak fałdy skóry, pachy czy ramiona, pośladki i plecy. Pęcherzyca liściasta nie objawia się na błonach śluzowych, natomiast towarzyszy jej rumień. Zmiany chorobowe są płytsze niż w pęcherzycy zwykłej, ale nie mniej swędzące.

Leki obniżające odporność i przeciwzapalne, czyli jak leczyć pęcherzycę

Pęcherzyca powinna być leczona lekami immunosupresyjnymi, czyli obniżającymi odporność organizmu, w połączeniu z kortykosteroidami. Dzięki temu uniemożliwia się postęp choroby. Najczęściej stosowanymi lekami są azatiopryna, cyklofosfamid oraz metotreksat z grupy leków obniżających odporność, a także prednizon i deksametazon z kortykosteroidów. Gdy dojdzie do zakażenia nadżerek bakteriami, konieczne jest także włączenie do terapii antybiotyków. Kuracja może przebiegać równocześnie od zewnątrz, dzięki stosowaniu leczniczych sprejów, maści czy zawiesin. Decyzję o sposobie leczenia podejmuje specjalista dermatolog.

Powikłania wynikające z nieleczenia inkontynencji to m. in.: zapalenie układu moczowego. Dowiedz się, jak wygląda leczenie inkontynencji.
Problemy z nerkami mogą manifestować się pojawieniem białkomoczu. Białko w moczu: co oznacza?
Zapalenie pęcherza jest spowodowane infekcją bakteryjną. Dowiedz się więcej o zapaleniu pęcherza w ciąży.