Reklama

Iglaki dają wiele możliwości aranżacyjnych w ogrodzie. Nadają się na żywopłoty lub jako pojedyncze ozdobne okazy. Są też dobrym tłem dla innych roślin.

Reklama

Iglaki wzbogacają wygląd ogrodu, chronią przed słońcem i wzrokiem przechodniów lub sąsiadów, a przy tym nie wymagają wiele pracy. Dobrze sobie radzą w klimacie umiarkowanym. Lubią kwaśną, przepuszczalną glebę. Większość z nich zachowuje zielony kolor również zimą. Mniejsze okazy można sadzić w donicach w ogrodzie, na tarasie lub balkonie. Wszystkie prawidłowo rozwijają się bezpośrednio w ziemi. Do wyboru są rośliny o różnych wysokościach, kształtach, właściwościach oraz barwie igieł i pędów.

Jakie iglaki wybrać?

Zanim kupisz i posadzisz iglaki, przeanalizuj, jaki masz pomysł na swój ogród. Weź pod uwagę czy znajduje się w cieniu, na słońcu lub terenie podmokłym oraz jaką ma jakość gleby (suchą, piaszczystą itp.). Weź także pod uwagę jak wykorzystać iglaki. Czy ma to być żywopłot, grupa krzewów o fantazyjnym kształcie, tło dla innych roślin czy okazały egzemplarz, będący ozdobą ogrodu.

Musisz mieć sprecyzowany plan na funkcję, jaką ma pełnić dana roślina. Innych iglaków potrzebujesz do stworzenia żywopłotu (np. tui), a innych do wykonania wymyślnych kształtów. Ciekawy kształt i piękne kolory mają biota wschodnia, świerk biały czy cyprysik groszkowy. Większość tego typu roślin nadaje się do formowania, zatem można przyciąć je na różne sposoby, np. kulisty lub stożkowy. Będą znakomicie przyciągać wzrok i uwagę w ogrodzie. Można je sadzić zarówno pojedynczo, jak i w grupach.

W zależności od wielkości ogrodu, pasować do niego będą różne iglaki. Do miejsca o dość sporych rozmiarach idealne będą drzewa iglaste, np. świerki, sosny czy jodły. Trzeba jednak pamiętać, że będą one rzucać dużo cienia. Ciekawy efekt dają także iglaki płożące, jak sosna kosodrzewina, jałowiec płożący czy rozesłany.

Przed zakupem konkretnego typu dowiedz się, jak rośnie dany iglak. Czy jest wysoki, czy niski, przez ile lat żyje oraz czy potrzebuje specjalistycznej pielęgnacji i warunków. Zastanów się, czy roślina nie będzie zbyt wysoka i nie zacieni całego ogrodu.

Kolor igieł

Oprócz wysokości i stopnia rozłożystości, liczy się również kolor igieł. Często występują rośliny o srebrnoszarej, złocistej i szmaragdowej barwie. Większość iglaków zachowuje zielony kolor przez cały rok, nawet zimą. Tylko niektóre (np. modrzew) zrzucają igły.

Najpopularniejszymi iglakami, które przez cały rok cieszą kolorowymi igłami, są:

  • Biota wschodnia – może urosnąć na wysokość aż 10 metrów, ale są też odmiany niskie. Jej pędy są wąskie i łuskowate, mają intensywnie zieloną lub złocistozieloną barwę. Zimą mogą stać się brunatne.

  • Choina kanadyjska – długowieczne i wysokie (do 30 metrów) drzewo, o nieregularnym kształcie korony. Jej igły mają ciemnozielone zabarwienie.

  • Cyprysik japoński – pochodzi z Japonii. Może osiągnąć wysokość aż 40 metrów. Jego liście są gęste i obfite, nachodzą na siebie.

  • Jodła kalifornijska – rośnie na wysokość ok. 10 metrów przez blisko 30 lat. Dobrze sobie radzi w gorszych glebach, np. suchych czy piaszczystych. Posiada niebieskozielone długie igły.

  • Świerk biały – odmiany ‘Daisy White’, ‘Rainbow’s End’ to wolno rosnące drzewka o zwartym, stożkowatym pokroju. Po 10 latach osiągają wysokość 1-2 m. Wiosną młode przyrosty mają złocistozieloną barwę.

Sadzenie iglaków

Iglaki potrzebują kwaśnej lub lekko kwaśnej, gliniasto-piaszczystej gleby. Wszystkie nadają się do sadzenia w ziemi, jednak mniejsze odmiany można umieścić też w donicy. Gatunki miniaturowe lub wolno rosnące doskonale sprawdzą się do małych ogrodów oraz na balkony. Można też je przenosić do domu.

W doniczce warto zasadzić:

  • jałowiec łuskowaty – osiąga maksymalnie 30 cm wysokości,
  • cyprysik groszkowy – rośnie na wysokość pół metra,
  • żywotnik zachodni, czyli tuja – nie przekracza dwóch metrów wysokości, świetnie nadaje się do sadzenia wzdłuż ogrodzeń i płotów,
  • sosnę górską – osiąga maksymalnie 50 cm wysokości.

Wszystkie te rośliny rosną w wolnym tempie i służą przez wiele lat. Można umieścić je również w ziemi.

Jeśli zależy nam jednak na większych, gruntowych okazach, warto zasadzić takie gatunki, jak:

  • jałowiec pospolity,
  • świerk pospolity,
  • modrzew polski,
  • sosnę zwyczajną,
  • limbę.

Pielęgnacja iglaków

Wczesną wiosną iglaki należy zasilać nawozem zakwaszającym glebę. Należy pamiętać, że rośliny żyjące w grupie są bardziej narażone na choroby niż te rosnące pojedynczo, gdyż szkodniki i choroby łatwiej się rozprzestrzeniają.

Aby zapobiec szkodnikom, w marcu warto spryskać rośliny preparatem olejowym, który niszczy stadia zimujące szkodników. Warto też zaglądać między gałęzie, czy nie widać schnących i rdzawych pędów. Jeśli się pojawią, trzeba je podcinać, a roślinę opryskać odpowiednim preparatem. O diagnozę choroby i dobór preparatów należy poprosić ogrodnika lub sprzedawcę w wykwalifikowanym sklepie ogrodniczym.

Niektóre iglaki należy podlewać (szczególnie młode) i przycinać, innych nie. Cięcie żywopłotów oraz formowanie iglaków wykonuje się zwykle trzy razy do roku: w marcu, czerwcu i sierpniu – by rośliny zdążyły się wzmocnić przed zimą.


Reklama
Reklama
Reklama
Reklama