Zasady wystawiania faktury do paragonu

Faktury VAT wystawiane są w razie zadeklarowania celów gospodarczych dokonanego zakupu. Klient będący osobą fizyczną otrzymuje zasadniczo jedynie paragon, może jednak zażyczyć sobie wystawienia faktury imiennej.

Faktura do paragonu: kiedy jest wystawiana?

Ogólna zasada mówi, że klientowi, który nie dokonuje zakupu w celach gospodarczych, wystawia się, w momencie dokonania płatności, paragon fiskalny. Wyjątek dotyczy przedsiębiorstw, które nie są zobowiązane do korzystania z kas fiskalnych. Zdarzyć się jednak może, że taki klient zażyczy sobie również wystawienia faktury do paragonu, i to niekoniecznie już w chwili, gdy go otrzymuje. Wówczas sprzedawca powinien wystawić fakturę imienną opiewającą na daną transakcję.

Faktura do paragonu: zasady wystawiania

Pamiętać należy, że wystawienie takiej faktury nie zwalnia z obowiązku wręczenia osobie fizycznej paragonu. Żądanie wydania takiej faktury może dotyczyć również sprzedaży zwolnionej z podatku VAT.

Faktura wystawiania jest na podstawie paragonu, który klient zobowiązany jest okazać. Faktury takie nie są księgowane. Nie podaje się w nich również numeru NIP kupującego, gdyż nie jest on płatnikiem podatku VAT.

Podatnik ma obowiązek spełnić żądanie klienta, jeśli ten przedstawi żądane wystawienia faktury w terminie do 15. dnia kolejnego miesiąca po miesiącu sprzedaży, jeśli żądanie to zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dokonano transakcji. Jeśli zgłoszenie nastąpiło później, bądź też otrzymano całość lub część zapłaty – obowiązuje przedsiębiorcę termin 15 dni na wystawienie takiej faktury, liczony od dnia zgłoszenia żądania jej otrzymania. Jeśli jednak prośba klienta wpłynęła po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym dokonana została transakcja, to sprzedawca nie ma obowiązku jej wystawienia. Może jednakże to uczynić mimo upływu tego terminu, jednak zależy to wówczas jedynie od tego dobrej woli.