Istnieje kilka przypadków, gdy na fakturze brak jest podanej kwoty VAT. Jednym z nich jest sytuacja, gdy podatnik zwolniony jest z opodatkowania podatkiem VAT ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu, który wynosi 150 00 zł.
W ustawie o podatku od towarów i usług znajduje się szereg wyłączeń zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych od obowiązku opłacania podatku VAT. Zwolnienie podmiotowe obejmuje tych podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła w roku poprzednim 150 000 zł, po odliczeniu kwoty podatku. Są to tak zwani mali podatnicy.
Zwolnienie podmiotowe obejmuje również podatników nowych, rozpoczynających działalność. Dokonywaną przez nich sprzedaż zwalnia się z podatku, jeśli rozpoczynają działalność w trakcie roku podatkowego, jeśli przewidywana przez tego przedsiębiorcę wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150 000 zł.
Trzeba jednak pamiętać, że ze zwolnienia podmiotowego wyłączone są pewne typy działalności. Są to np. usługi związane z doradztwem, usługi prawnicze, dostawa wyrobów jubilerskich czy nowych środków transportu.
Przedsiębiorca zwolniony przez ustawę z obowiązku opłacania VAT nie musi aktualnie rejestrować się jako podatnik VAT – wówczas wystawia rachunki bez informacji o VAT. Jeśli jednak zarejestruje się jako taki podatnik – ma prawo wystawiania faktur z oznaczeniem „zw”. Aby móc je wystawiać, musi zarejestrować się jako podatnik VAT, dokonując zgłoszenia na formularzu VAT-R.
Mimo zwolnienia z obowiązku opłacania podatku VAT przedsiębiorca taki zobowiązany jest wystawić fakturę na żądanie nabywcy. Powinna ona zawierać:
Nie trzeba natomiast, tak jak w przypadku faktury wystawianej na sprzedaż zwolnioną z podatku VAT, czyli objętą zwolnieniem przedmiotowym, podawać podstawy prawnej uprawniającej do zwolnienia. Można pominąć także numer NIP nabywcy, stawkę podatku oraz kwotę podatku.
Zgodnie z prawem możliwe są cztery przypadki, kiedy wystawiana jest faktura bez VAT. Faktura taka zawiera zasadniczo elementy przewidziane dla wszystkich faktur, jednakże z pewnymi odmiennościami – niektóre elementy można pominąć, inne zaś, dodatkowe, jak podstawę zwolnienia z podatku VAT, należy wpisać obowiązkowo. Faktura bez podatku VAT: cztery przypadki 1. Stawka VAT wynosi 0%. W tym przypadku brak kwoty VAT wynika z tego, iż w ustawie o VAT oraz rozporządzeniu Ministra Finansów wyliczony jest szereg przypadków, kiedy przewidziana jest zerowa stawka tego podatku. Dzieje się tak np. w przypadku niektórych usług transportowych, przy eksporcie towarów na zasadach określonych w ustawie. Stawką 0% objęta jest też wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów . 2. „Stawka zw” – zwolniony z opodatkowania. Ta sytuacja odnosi się do podatników zwolnionych z opodatkowania na mocy ustawy o VAT, gdzie podmioty te są wymienione. Zwolnienie obejmuje np. usługi związane ze służbą zdrowia, z psychologią, edukacją czy pośrednictwem finansowym . Przedsiębiorca zwolniony z obowiązku opłacania VAT nie musi rejestrować się jako podatnik VAT – wówczas wystawia rachunki bez informacji o VAT. Jeśli jednak zarejestruje się jako taki podatnik – ma prawo wystawiania faktur z oznaczeniem „zw”. 3. „Stawka np”, oznaczająca niepodleganie opodatkowaniu w Polsce. Oznaczenie „np” widnieje wówczas w miejscu stawki VAT. Dotyczy to przede wszystkim eksportu usług, które na podstawie przepisów podlegają opodatkowaniu w kraju odbiorcy . 4. Faktura VAT marża. Również w tym przypadku na fakturze nie widnieje kwota VAT, jednakże w tej sytuacji nie oznacza to, iż sprzedawca nie musi zapłacić tego podatku , w przeciwieństwie do sytuacji podanych powyżej. Faktura marża jest stosowana np. przy obrocie towarami używanymi. Jak wystawić fakturę bez VAT?...
Faktura uproszczona wystawiana jest wtedy, gdy wartość sprzedaży nie przekracza 450 złotych lub 100 euro. Jest to uprawnienie podatnika, a nie jego obowiązek – możliwość wystawienia faktury uproszczonej nie wyłącza możliwości wystawienia faktury zwykłej. Faktura uproszczona: kiedy się ją wystawia? Zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, fakturę uproszczoną można wydać w przypadku, gdy wartość sprzedaży wynosi do 450 zł lub 100 euro . Nie jest to obowiązek podatnika – może on wystawić od takiej transakcji również zwyczajną fakturę. Możliwość wystawienia faktury uproszczonej nie dotyczy jednak wszystkich takich przypadków, bowiem nie można jej wystawić w następujących sytuacjach: przy sprzedaży wysyłkowej – na terytorium kraju, jak i za granicę, w przypadku WDT, czyli wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w sytuacji dostawy towarów bądź świadczenia usług na rzecz jednostek z innych państw członkowskich, a także wówczas, gdy zobowiązanym do zapłaty podatku VAT jest nabywca towaru lub usługi . Faktura uproszczona: elementy Faktura uproszona może nie zawierać elementów określonych w art. 106e ust. 1 pkt 3 w odniesieniu do nabywcy oraz danych z ust. 1 pkt 8-9 i 11-14, jeśli zawiera dane, które umożliwiają określenie kwotę podatku dla odpowiednich stawek. Faktura taka nie musi więc zawierać: imion i nazwisk/nazw podatnika i nabywcy, a także ich adresów, miary i ilości dostarczonych towarów/zakresu usług, ceny jednostkowej towaru lub usługi netto, wartości sprzedaży netto, stawki podatku , sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż od podatku zwolnioną, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto , z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Powinna zaś zawierać obowiązkowo:...
Fakturę imienną wystawia się kontrahentom będącym osobami fizycznymi, którzy nie deklarują celów gospodarczych dokonywanej transakcji. Na takim dokumencie nie ma obowiązku wskazywania numeru identyfikacji podatkowej tej osoby, nie jest bowiem ona traktowana jako podatnik VAT. Faktura imienna: co to oznacza? Faktura imienna to dokument stanowiący dowód dokonania transakcji pomiędzy, z jednej strony, osobą fizyczną, która nie dokonuje jej dla celów swojej działalności gospodarczej , a konkretną firmą z drugiej strony. W takich sytuacjach transakcja ewidencjonowana jest zwykle jedynie za pomocą kasy fiskalnej , jednakże klient może zażyczyć sobie również wystawienia faktury. Wygląda ona jednak nieco inaczej, niż faktura wystawiana przedsiębiorcom, będącym płatnikami podatku VAT. Faktura imienna: warunki wydania Po pierwsze, osoba fizyczna musi wyrazić życzenie otrzymania takiej faktury. Nie ma tu znaczenia, czy jest to zwykły klient, czy stały kontrahent, który dokonuje zakupu towaru lub usługi nie dla potrzeb swojej działalności gospodarczej, a jedynie wyjątkowo dla potrzeb prywatnych. Liczy się cel konkretnej transakcji. Fakturę taką należy wystawić do piętnastego dnia kolejnego miesiąca po miesiącu sprzedaży, jeśli zgłoszenie chęci jej otrzymania zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dokonano transakcji. Jeśli zgłoszenie nastąpiło później, bądź też otrzymano całość lub część zapłaty – obowiązuje przedsiębiorcę termin 15 dni na wystawienie takiej faktury, liczony od dnia zgłoszenia żądania jej otrzymania . Obowiązek wystawienia faktury wygasa, jeśli żądanie jej wystawienia nastąpiło po upływie trzech miesięcy od końca miesiąca, w którym nastąpiła sprzedaż towaru lub wykonanie usługi. Faktura imienna: elementy Obowiązujące przepisy wymieniają szereg elementów obowiązkowych, mających pojawić się na fakturze VAT....
