Dodatek mieszkaniowy dla nauczycieli – świadczenie pieniężne o charakterze socjalnym

Warunki otrzymania dodatku mieszkaniowego przez nauczycieli reguluje art. 54 ust. 1 Karty Nauczyciela. Dodatek mieszkaniowy przysługuje nauczycielom pozostającym w stosunku pracy, więc osoby, które przechodzą na emeryturę, przestają otrzymywać dodatkowe świadczenie pieniężne.

Dodatek mieszkaniowy dla nauczycieli – wymogi formalne

Dodatek mieszkaniowy przysługuje nauczycielom pracującym w szkołach wiejskich oraz miastach, w których liczba mieszkańców nie przekracza 5000 osób. Warunkiem otrzymania dodatku jest zatrudnienie przynajmniej na połowę etatu. Świadczenie pieniężne otrzymuje się za okres wykonywania pracy oraz w przypadku choroby, przebywania na urlopie wychowawczym i macierzyńskim oraz odbywania służby wojskowej.

Wysokość dodatku mieszkaniowego dla nauczycieli

Wysokość dodatku mieszkaniowego dla nauczycieli uzależniona jest od liczby członków rodziny mieszkających w jednym lokalu razem z osobą zatrudnioną w szkole. W przypadku jednej osoby jest to zwykle kwota 40 złotych, dwóch – 50 złotych, trzech – 60 złotych, czterech i więcej – 75 złotych. Za członka rodziny – w myśl przepisów – uznaje się niesamodzielnego finansowo małżonka (chyba, że również jest nauczycielem), rodziców, jeśli nauczyciel jest jedyną osobą sprawującą nad nimi opiekę, uczące się dzieci (nie dłużej niż do 26. roku życia), dzieci niepełnosprawne bez własnego dochodu. O ostatecznej wysokości dodatku mieszkaniowego decyduje Rada Gminy. Dodatek pieniężny dodawany jest do comiesięcznego wynagrodzenia.

Dodatek mieszkaniowy jest świadczeniem obligatoryjnym, co oznacza, że dyrekcja nie może uzależniać wypłaty świadczenia od ilości środków finansowych, jakimi dysponuje szkoła lub organ prowadzący szkołę.