Zapalenie błony śluzowej żołądka – jakie są objawy choroby i jak je zwalczać? Dieta w nieżycie żołądka
Zapalenie błony śluzowej żołądka może być wywołane niezdrowym stylem życia oraz infekcjami o podłożu bakteryjnym, wirusowym i pasożytniczym. Najważniejszym elementem leczenia jest lekkostrawna dieta z ograniczeniem tłuszczu.
Zapalenie błony śluzowej żołądka może być wywołane niezdrowym stylem życia oraz infekcjami o podłożu bakteryjnym, wirusowym i pasożytniczym. Najważniejszym elementem leczenia jest lekkostrawna dieta z ograniczeniem tłuszczu.
Zapalenie żołądka jest chorobą, której towarzyszy ból, nudności, wymioty oraz brak apetytu. W leczeniu ważną rolę odgrywa modyfikacja sposobu odżywiania. Dieta przy zapaleniu żołądka opiera się na ograniczeniu błonnika pokarmowego oraz potraw, które wzmagają wydzielanie soku żołądkowego.
Zapalenie żołądka – czym jest spowodowane?
Zapalenie błony śluzowej żołądka, inaczej zapalenie żołądka lub nieżyt, może być wywołane przez różne czynniki. Stan zapalny błony śluzowej może rozwinąć się w konsekwencji zakażenia bakterią Helicobacter pylori lub innej infekcji bakteryjnej, ale również wirusowej, grzybiczej lub pasożytniczej. Częstymi przyczynami nieżytu żołądka są: nadmierny stres, nadużywanie niektórych leków (zwłaszcza o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym), urazy, choroby ośrodkowego układu nerwowego oraz nadużywanie alkoholu. Zapalenie żołądka objawia się: bólem w nadbrzuszu, nudnościami, wymiotami, wzdęciami oraz uczuciem pełności po każdym, nawet niewielkim posiłku. Chorobie towarzyszy również wzmożone odbijanie, brak apetytu oraz gwałtowny, nieuzasadniony spadek masy ciała.
Zasady diety w nieżycie żołądka
W zapaleniu błony śluzowej żołądka kluczowym elementem leczenia jest modyfikacja diety. Przy nieżycie stosuje się dietę łatwostrawną z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego. Jej celem jest odciążenie chorego narządu i łagodzenie dolegliwości żołądkowych. Wskazane jest jedzenie 5 małych objętościowo i niskotłuszczowych posiłków w regularnych odstępach czasu, najlepiej co 3-4 godziny. Ważne jest dokładne i powolne przeżuwanie pokarmów. Jedzeniu nie powinno towarzyszyć wykonywanie innych czynności, np. prowadzenie rozmów czy oglądanie telewizji. Podstawową zasadą żywienia osób z zapaleniem żołądka jest ograniczenie błonnika pokarmowego. Z jadłospisu eliminuje się pełnoziarniste produkty zbożowe, takie jak: pieczywo razowe, gruboziarniste kasze (np. gryczana), ciemne makarony, ryż brązowy, płatki owsiane oraz otręby pszenne. Konieczne jest unikanie produktów wzdymających, m.in. roślin strączkowych (fasola, groch, bób), kapusta, które mogą prowadzić do nasilenia dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. W diecie przeciwwskazane są: ostre przyprawy, napoje gazowane, alkohol, mocna kawa i czarna herbata. Niedozwolona jest żywność zawierająca dużą ilość tłuszczów pochodzenia zwierzęcego, czyli: smalec, słonina, boczek, żółte sery, pełnotłusty nabiał, konserwy mięsne oraz rybne. Produkty te są ciężkostrawne i działają obciążająco na chory żołądek. Przeciwwskazane są również: słodycze oraz żywność wysoko przetworzona, czyli gotowe dania instant oraz produkty typu fast food. W jadłospisie nie powinny pojawić się potrawy smażone, panierowane, duszone ze wcześniejszym obsmażaniem oraz pieczone z dodatkiem tłuszczu. Należy unikać zasmażek, śmietany i majonezu.
Produkty wskazane w diecie przy zapaleniu błony śluzowej żołądka
Jadłospis w diecie przy nieżycie żołądka powinien uwzględniać wyłącznie produkty o niskiej zawartości błonnika pokarmowego oraz tłuszczów pochodzenia zwierzęcego. Wskazane są:
- chude mięsa, wędliny i ryby,
- niskotłuszczowy nabiał: chude mleko, sery twarogowe, jogurt naturalny,
- drobny makaron,
- biały ryż,
- pszenne pieczywo (jasne),
- kasza manna.
Przy zapaleniu błony śluzowej żołądka dozwolone jest jedzenie dojrzałych i obranych ze skórki owoców i warzyw, najlepiej w postaci gotowanej, puree, musów oraz przecierów. Najbardziej zalecanymi owocami i warzywami, które nie obciążają przewodu pokarmowego, a jednocześnie dostarczają niezbędnych organizmowi witamin i minerałów są: brzoskwinie, banany, jabłka, marchew, ziemniaki oraz dynia. W jadłospisie mogą pojawić się jajka gotowane na miękko lub w formie jajecznicy na parze. Dozwolonymi w ograniczonych ilościach dodatkami do potraw są tłuszcze roślinne: oliwa z oliwek, olej rzepakowy. Do smarowania pieczywa można używać niewielkich ilości masła. Zalecanymi napojami są: niegazowana woda mineralna, kompoty, herbatki ziołowe, rozcieńczone soki warzywne i owocowe. Do wskazanych technik przyrządzania potraw zalicza się: gotowanie w wodzie i na parze, pieczenie bez dodatku tłuszczu oraz duszenie bez obsmażania.