Ćwiczenia ortograficzne dla dzieci

Ćwiczenia ortograficzne powinny być przyjemne dla dziecka – to gwarantuje, że będą również skuteczne. Zabawa, rymowanie, skojarzenia – takie metody nie będą kojarzyły się dziecku z nudą i rutyną, dzięki czemu szybko opanuje zasady polskiej pisowni.

Opisane tu ćwiczenia ortograficzne pomogą w szczególności dyslektykom oraz dzieciom określanym w psychologii jako „żywe srebro” (indywidualny wzorzec myślenia, który można rozpoznać po tym, że dziecko jest bardzo dynamiczne, najlepiej uczy się przez doświadczanie, ma problem z przyswajaniem nowych treści, które komunikowane są ustnie).

Ćwiczenia ortograficzne – wierszyki ortograficzne

Naucz dziecko zasad ortografii przez rymowane wiersze, np.

zasada wymieniania się: „ó-o/e/a” i „rz-r”

Nikną wszelkie niepokoje,
Kiedy stwierdzę: dwójka — dwoje,
Przed pomyłką mnie ustrzeże:
Wrócę — wracam, pióro — pierze.
Nie drży także ma stalówka,
Pisząc: -ówna, -ów i -ówka.
Zaokrąglam ó w dwu słowach:
ósmy, ów, bo: osiem, owa.

zasada pisowni „u”

Zapamiętaj zawsze tu
Pisz otwarte zwykłe "u"
W słowach: skuwka i zasuwka
Gdyż wyjątkiem są te słówka:
W cząstkach:-unka, -un i - unek
Opiekunka, zdun, pakunek
Pisz je także w cząstce -ulec
Więc budulec i hamulec
W ulu, dwu, gdzie „u” litera
Wyraz kończy lub otwiera
Wreszcie - niech nikt nie kreskuje
W czasowniku cząstki -uje.

Ćwiczenia ortograficzne – skojarzenia

Dzieci uczą się pisowni kilku wyrazów, łącząc pisownię z obrazem, np. ż to żółw, rz – rzeka, h – herbata, ch – chleb, u – ucho, ó – ósemka. Będą to frazy, słowa kluczowe. Ucząc się każdego innego słowa, dzieci wracają do wyrazu – bazy, np. fusy – widzą fusy, które oblepiają ucho, czują intensywny aromat herbaty, chomik – chomik bawi się chlebem, rozrywa go na kawałki. Najlepiej uczyć się zasad ortograficznych w ustalonej kolejności, np. pierwsze ż, potem rz itd. i tworzyć całe historie obrazkowe. Jest to metoda opierająca się na mnemotechnice – zapamiętywaniu przez budowanie skojarzeń (tworzeniu „żywych obrazów”, pamięć = obraz+akcja).