Ambiwersja: być jak człowiek-kameleon

Ambiwersja charakteryzuje osobę, którą cechuje zarówno introwertyzm, jak i ekstrawertyzm. Ma szczególne zdolności odnalezienia się w każdej sytuacji. Nie oznacza to, że jest nijaka – umie dopasować się do okoliczności, pozostając wierna swojej tożsamości. Przez wielu uważana za jeden z najbardziej pożądanych temperamentów u człowieka.

Ambiwersja to typ temperamentalny, którego pojęcie wprowadził Hans Eysenck. Stwierdził, że teoria Junga o temperamencie intro- i ekstrawertycznym jest niepełna. Wykazał, że istnieje również typ pomiędzy, który łączy obie charakterystyki. Ambiwertyk to osoba, która:

• w relacjach międzyludzkich bywa czasami otwarta, a czasami zamknięta,
• w większym gronie znajomych jest miła i sympatyczna, a w bliskich relacjach indywidualnych dominująca i niezależna,
• ma zdolności przywódcze, ale woli kierować małą grupą (w większej zamyka się, jest niedostępna),
• jest dojrzała emocjonalnie, ale czasami ulega wpływom chwilowych emocji,
• odznacza się wytrwałością i cierpliwością, ale do pewnego stopnia (po przekroczeniu granicy wytrzymałości staje się nie do opanowania i wściekła),
• ma zadatki na dobrego pracownika: pracowita, odpowiedzialna, sumienna, zdecydowana, gotowana na zmiany i szybko przyzwyczajająca się do nowych sytuacji.

Ambiwertyk nie jest postacią nijaką – to on najczęściej utrzymuje równowagę w towarzystwie. Potrafi być głośny i koncentrujący uwagę na sobie, ale również stać się cichy i niezauważony. Dostosowuje się do otoczenia i często bywa jedną z bardziej lubianych osób w towarzystwie.