Leczenie tarczycy jodem: jak wygląda terapia?
Jodowanie tarczycy, obok leczenia farmakologicznego i zabiegów operacyjnych, to najpopularniejsze metody terapii powiększonej tarczycy. Na nadczynność tarczycy cierpią głównie kobiety między 20. a 40. rokiem życia.
Jodowanie tarczycy, obok leczenia farmakologicznego i zabiegów operacyjnych, to najpopularniejsze metody terapii powiększonej tarczycy. Na nadczynność tarczycy cierpią głównie kobiety między 20. a 40. rokiem życia.
Nadczynność tarczycy objawia się zmienionym funkcjonowaniem całego organizmu. Chory jest osłabiony, apatyczny, nerwowy, odczuwa niepokój, cierpi na problemy ze snem. Ma duży apetyt, ale jego waga spada, nieustannie odczuwa ciepło, pojawia się drżenie rąk i kołatanie serca.
Czym jest nadczynność tarczycy
Tarczyca to niewielki narząd u podstawy szyi. Wytwarza i uwalnia hormony odpowiedzialne za regulowanie funkcjonowania tkanek ludzkiego organizmu, metabolizm i produkcję ciepła. Pracę tarczycy kontroluje przysadka mózgowa, która współpracuje z nią na zasadzie sprzężenia zwrotnego – podwyższony poziom hormonów wytwarzanych przez tarczycę hamuje pobudzanie przysadki do produkcji hormonów aktywujących pracę tarczycy. Gdy jednak tarczyca uwalnia zbyt dużo hormonów w stosunku do potrzeb organizmu, mamy do czynienia z jej nadczynnością. Jest to spowodowane najczęściej chorobą Gravesa i Basedowa oraz guzkami tarczycy. Ta najczęstsza choroba endokrynologiczna dotyka najczęściej kobiety pomiędzy 20. a 40. rokiem życia.
Jak wygląda leczenie jodem
Oprócz leczenia farmakologicznego i operacyjnego w terapii nadczynności tarczycy stosuje się leczenie jodem promieniotwórczym. Lekarz wykonuje niezbędne badania (określa stężenie hormonów tarczycy we krwi, mierzy jodowychwytność tarczycy, przeprowadza USG lub biopsję tarczycy) i rozpoczyna leczenie. Jod podaje się jednorazowo, doustnie, w celu stopniowego, skutecznego uszkodzenia wychwytujących jod z krwi komórek tarczycy. Efekty zabiegu obserwuje się do kilku miesięcy od zakończenia leczenia.
Zobacz także
Negatywnym skutkiem terapii usuwającej nadczynność jest odchylenie w przeciwną stronę. Terapia jodem często powoduje rozwój trwałej niedoczynności tarczycy, która wymaga stosowania tabletek z tyroksyną.
Dlaczego warto leczyć tarczycę jodem
Pozytywne strony leczenia tarczycy jodem promieniotwórczym:
- efekty leczenia są widoczne już po kilku tygodniach,
- nie ma potrzeby przeprowadzania zabiegów operacyjnych czy długotrwałego leczenia farmakologicznego,
- terapia jodem może uzupełnić leczenie chirurgiczne (operację tarczycy),
- niszczenie mikroognisk raka w lokalnych węzłach chłonnych lub w samej tarczycy oraz ewentualnych przerzutów odległych.
Wady jodowania tarczycy
Czy leczenie nadczynności tarczycy jodem może być kłopotliwe?
- Leczenie jodem radioaktywnym może spowodować uszkodzenie tarczycy i zmianę jej pracy. W efekcie nadczynność zamienia się w niedoczynność i koniecznie trzeba zastosować suplementację hormonów tarczycy.
- Terapia jest absolutnie zabroniona kobietom w ciąży (oraz karmiącym piersią), dlatego w dniu wzięcia kapsułki najlepiej wykonać wcześniej test ciążowy.
- Po zakończonej terapii przez pół roku nie można zajść w ciążę.
- Przez 2-3 tygodnie po leczeniu jodem należy odizolować się od otoczenia. Obejmuje to wstrzemięźliwość seksualną, zakaz kontaktu z dziećmi i kobietami w ciąży (jod nie tylko krąży po organizmie, ale również jest z niego wydalany), bardzo częste mycie rąk, mycie prysznica i wanny po każdej kąpieli, dwukrotne spuszczanie wody po każdym skorzystaniu z toalety. Najlepiej byłoby wyprowadzić się z domu na kilka tygodni i pracować z odizolowanego od ludzi miejsca.