Na czym polega zasada ostrożności w rachunkowości?
Zasada ostrożności jest jedną z głównych zasad rachunkowości. Wynika z ryzyka i niepewności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sens jej stosowania jest taki, aby nie dopuścić do zniekształcenia wyniku finansowego przedsiębiorstwa przez błędne oszacowanie aktywów i pasywów.
Zasada ostrożności jest jedną z głównych zasad rachunkowości. Wynika z ryzyka i niepewności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Sens jej stosowania jest taki, aby nie dopuścić do zniekształcenia wyniku finansowego przedsiębiorstwa przez błędne oszacowanie aktywów i pasywów.
Zasada ostrożności: na czym polega?
Zasada ostrożności, czyli zasada ostrożnej wyceny, to jedna z najważniejszych zasad rachunkowości. Mówi ona, iż należy wyceniać wszelkie zasoby majątkowe danej jednostki, a także źródła ich pochodzenia, aby nie spowodować zniekształcenia wyniku finansowego przedsiębiorstwa. Wynika z niepewności i ryzyka, jakie towarzyszą działalności gospodarczej. Wycena powinna być obiektywna, ale i rozważna. Muszą bowiem istnieć rezerwy na ewentualne zobowiązania.
Zasada ta związana jest z założeniem, że lepiej jest czegoś nie oszacować, niż przeszacować. Preferowana jest metoda szacowania wartości na podstawie własnego doświadczenia i własnego osądu. Są jednak sytuacje, gdy możliwe warianty są zupełnie nieznane. Wówczas nie należy stwarzać ryzyka przeszacowania. Z tego względu wycena na dzień bilansowy przychodów i aktywów powinna być dokonywana według możliwie najniższych wartości, a kosztów i zobowiązań – według możliwie najwyższej wartości.
Zasada ostrożności: z czego wynika?
Zasada ta wynika z ustawy o rachunkowości (pełny tekst można znaleźć tutaj). Jest ujęta w art. 7 ust. 1: „Poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie (wytworzenie) ceny (koszty), z zachowaniem zasady ostrożności. W szczególności należy w tym celu w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, uwzględnić:
- zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również dokonywane w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych;
(skreślony);
- wyłącznie niewątpliwe pozostałe przychody operacyjne i zyski nadzwyczajne;
- wszystkie poniesione pozostałe koszty operacyjne i straty nadzwyczajne;
- rezerwy na znane jednostce ryzyko, grożące straty oraz skutki innych zdarzeń.”