Co reguluje umowa leasingu?

Umowa leasingu reguluje: przedmiot leasingu, wynagrodzenie dla leasingodawcy, okres trwania umowy. Bez uregulowania na piśmie tych kwestii umowa leasingu nie będzie ważna.

Komu przydaje się leasing?

Jeśli chcemy kupić samochód lub inny drogi przedmiot na firmę, a nie chcemy ponosić wysokich jednorazowych kosztów, umowa leasingu może być dobrym rozwiązaniem. Żeby skorzystać w pełni z możliwości odliczeń podatkowych związanych z leasingiem trzeba wiedzieć, co konkretnie reguluje umowa podpisywana z leasingodawcą.

Umowa leasingu w kodeksie cywilnym: treść stosunku prawnego

Umowa leasingu jest rozwiązaniem prawnym stosunkowo nowym – sięgającym 2000 roku. Wprowadzenie do kodeksu cywilnego (zobacz tekst ustawy) umowy leasingu zostało wymuszone przez praktykę gospodarczą. Obecnie kodeks reguluje treść tego stosunku cywilnoprawnego oraz elementy umowy leasingu.

Do essentialia negotii takiej umowy, czyli elementów przedmiotowo istotnych, bez których umowa ta nie może istnieć, należy:

• określenie rzeczy, która ma stanowić przedmiot leasingu oraz jej zbywcę,
• ustalenie wysokości wynagrodzenia pieniężnego należnego finansującemu i wysokość poszczególnych jego rat, oraz
• ustalenie okresu, na jaki umowa jest zawarta.

W praktyce jednak strony regulują w niej znacznie więcej kwestii, tak, aby jednoznacznie ustalić wzajemne prawa i obowiązki. Swoboda kontraktowania jednak zawsze powinna uwzględniać ustalone ustawą granice.

Zgodnie z przepisami kodeksowymi, leasingodawca, czyli finansujący, jest zobowiązany:

• nabyć, w ramach działalności swojego przedsiębiorstwa, daną rzecz od konkretnego zbywcy, na warunkach określonych w umowie zawartej z leasingobiorcą, oraz
• oddać tę rzecz do korzystania leasingobiorcy, lub też do korzystania i pobierania pożytków, przez określony w umowie czas.

Korzystający zaś zobowiązany jest:

• terminowo uiszczać na rzecz leasingodawcy określone przez strony raty, które mają być równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego,
• korzystać z rzeczy w sposób określony w umowie leasingu, a jeśli umowa tego nie reguluje - w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu danej rzeczy,
• utrzymywać rzecz w dobrym stanie, dokonywać niezbędnych konserwacji i napraw, tak, aby przedmiot zachowany pozostał w stanie niepogorszonym, jednak z uwzględnieniem zwykłego zużycia rzeczy,
• ponosić wszelkie ciężary związane z korzystaniem z przedmiotu umowy.

Fakultatywne elementy umowy leasingu

W umowie leasingu można zastrzec, że osoba korzystająca obowiązana będzie ponosić koszty związane z ubezpieczeniem rzeczy od jej utraty w czasie trwania umowy leasingu.

Można również zastrzec, że konserwacji i napraw będzie dokonywać osoba posiadające określone kwalifikacje. Wówczas, w sytuacji konieczności dokonania naprawy rzeczy, leasingobiorca nie będzie zobowiązany do niezwłocznego powiadomienia o tym finansującego.

Co więcej, w umowie leasingu dokonać można zapisu, iż finansujący po okresie trwania umowy zobowiązany będzie przenieść własność jej przedmiotu na leasingobiorcę bez dodatkowych opłat. Wówczas korzystającemu będzie przysługiwało roszczenie o spełnienie tego zobowiązania w terminie miesiąca od zakończenia umowy, lub też w innym terminie określonym przez strony.