Twardzina – zmiany skórne i w narządach wewnętrznych

Twardzina układowa, inaczej skleroderma, to przewlekła choroba tkanki łącznej, objawiająca się włóknieniem skóry i narządów wewnętrznych. Tkanki i narządy, które najczęściej zostają uszkodzone to: skóra, układ kostno-stawowy, przewód pokarmowy, serce, nerki, układ nerwowy. Typowym objawem twardziny układowej jest twarda skóra – stąd nazwa choroby.

Twardzina układowa – objawy

Klinicznymi objawami twardziny układowej są: problemy naczyniowe, obrzęk, stwardnienie skóry, tzw. maskowata twarz (pozbawiona wyrazu – przy twardzinie układowej mimika jest utrudniona). Zaniepokoić powinien żółtawy kolor skóry, problemy z poruszaniem palcami, bóle i obrzęki stawów. Twardzina układowa powoduje zanikanie gruczołów potowych i łojowych. Zmiany następują także w obrębie narządów wewnętrznych: układu pokarmowego (problemy z połykaniem), płuc (ataki duszności), nerek oraz tkanki podskórnej (odkładanie się złogów wapnia). Objawami twardziny układowej są również: nadciśnienie tętnicze, przyspieszone OB (odczyn Biernackiego – opadanie krwinek), obecność przeciwciał przeciwjądrowych, wzrost stężenia IgG (przeciwciał – immunoglobuliny G) w surowicy krwi.

Twardzina – objaw Raynauda

Typowym symptomem twardziny układowej jest objaw Raynauda – napadowe niedokrwienie palców rąk i stóp przy wahaniach temperatury – ochłodzeniu, a następnie ogrzaniu tkanki skórnej. Objaw Raynauda ma dwie postacie: 1) idiopatyczną – o nieznanej przyczynie; 2) wtórną – o znanej przyczynie. Zmiana ubarwienia skóry przebiega według następujących etapów: blednięcie – sinienie – mocne zaczerwienienie.

Leczeniem twardziny układowej zajmuje się reumatolog. Bardzo ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby, bo choć nie można jej całkowicie wyleczyć, to zahamowanie postępów twardziny w znacznym stopniu ułatwia normalne funkcjonowanie.