Tabula rasa – co to jest?

Tabula rasa oznacza niezapisaną kartę. Pojęcie to jest związane z empiryzmem genetycznym, zgodnie z którym człowiek rodzi się nie posiadając w umyśle żadnej wiedzy.

Tabula rasa w filozofii i psychologii ma wyrażać pogląd, że wiedza pochodzi z doświadczenia, a człowiek rodzi się z czystym umysłem. Arystoteles uważał, że człowiek zaraz po urodzeniu to tabula rasa – z łaciny - niezapisana tablica. Tabula rasa jest zapisywana stopniowo w przeciągu całego życia i przez zdobywane doświadczenia. Pojęcie to po raz pierwszy pojawia się w traktacie Arystotelesa pt. „O duszy”. Potem zostało użyte przez Dunsa Szkota, który rozumiał to pojęcie w podobny sposób jak Arystoteles, z tą różnicą, że według Szkota niezapisaną tablicą był umysł ludzki. W podobny sposób pojęcie tabula rasa rozumiał John Locke. Uważał on, że tabula rasa to umysł dziecka nieskażony przez żadne wpływy zewnętrzne, coś w rodzaju pustego zbiornika, który jest oświetlony jedynie przez światło wpadające z zewnątrz. Przekonania Johna Locke’a zostały przejęte przez współczesną psychologię i neurofizjologię.