Inteligencja płynna i skrystalizowana: czym się różnią?

Inteligencja płynna jest determinantem rozwoju inteligencji skrystalizowanej, ponieważ jest to zdolność myślenia. Natomiast inteligencja skrystalizowana to przede wszystkim nagromadzona wiedza.

Inteligencja płynna i skrystalizowana – do czego służy?

Inteligencja płynna to fizjologiczne właściwości struktur nerwowych w mózgu, które zależą przede wszystkim od uwarunkowań genetycznych. Są to możliwości zdeterminowane biologicznymi możliwościami mózgu. To przede wszystkim szybkość i płynność procesów myślowych oraz pamięć. Inteligencji płynnej używamy głównie do rozwiązywania zadań polegających na dostrzeganiu zależności między rzeczami i zjawiskami.

Inteligencja skrystalizowana to narzędzie, dzięki któremu wyraża się ludzki umysł. Jest różnicowana kulturowo i zmienia się wraz z wiekiem. Inteligencja skrystalizowana to rezultat uczenia się oraz zdobytego doświadczenia – które mają ścisły związek z inteligencją płynną. Inteligencja skrystalizowana służy nam do rozwiązywania problemów logicznych, jest to również nasz zasób słownictwa – są to wyćwiczone czynności naszego umysłu.

Ćwiczenie inteligencji płynnej

Najwyższy pułap obie inteligencje osiągają około 30. roku życia – płynna jest jeszcze wysoka a skrystalizowana już bogata. Świadczy o tym chociażby fakt, iż najwięcej odkryć naukowcy i badacze dokonują właśnie w tym wieku. Psychologowie dr Susanne Jaeggi oraz dr Martin Buschkuehl z Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor przeprowadzili serie badań, w których udowodnili, że inteligencję płynną można zwiększać. Według nich inteligencję płynną można rozwijać ćwicząc pamięć krótkotrwałą (operacyjną), natomiast inteligencja skrystalizowana ma związek z pamięcią długoterminową. Ćwiczenie pamięci operacyjnej może być sposobem na rozwój inteligencji płynnej dzieci z niepełnosprawnością umysłową oraz osób, u których pamięć ulega pogorszeniu.