Reklama

Problemy wychowawcze są najczęściej konsekwencją błędów wychowawczych. Należy zacząć od tego, że każdy rodzic powinien wspierać swoje dziecko, wzmacniając w nim przekonanie „poradzę sobie”. Jest to prosta i jednocześnie najskuteczniejsza metoda, która stanowi fundament szczęśliwego dzieciństwa i odnalezienia się w dorosłym życiu.

Reklama

Problemy wychowawcze może sprawiać zarówno dziecko, któremu rodzic stawia zbyt wysokie wymagania, jak i to, które odczuwa zbyt dużą swobodę.

Problemy wychowawcze – wyjaśnienie pojęcia

Istnieje wiele definicji problemów wychowawczych. Najczęściej przez problemy wychowawcze rozumie się zachowanie dziecka niezgodne z ogólnie przyjętymi normami społecznymi, odbiegające od zasad wpajanych przez rodzica i nauczyciela. Problemy wychowawcze z jakimi spotykają się rodzice i nauczyciele to m.in. lenistwo, agresja, kłamstwa, nieśmiałość, niechęć do szkoły, nieumiejętność godzenia się z porażką.

Problemy wychowawcze – czynniki zewnętrzne

Problemy wychowawcze mogą mieć swoje źródło w domu, w szkole lub w obu tych miejscach.

Brak poczucia bezpieczeństwa, komfortu, sprawia, że dziecko zaczyna się gubić i chce się w jakiś sposób wyróżnić – jeśli nie pozytywnie, to zdobywa uwagę rodziców w inny sposób, np. przez wchodzenie w rolę błazna klasowego. Najczęstszymi przyczynami problemów wychowawczych są:

1) w domu:

  • zbyt wygórowane oczekiwania rodziców,
  • realizowanie swoich niespełnionych marzeń poprzez dziecko (np. wymóg, by uczyło się grać na instrumencie, mimo że dziecko nie jest tym zainteresowane),
  • nadmierna troskliwość rodziców,
  • kłopoty w domu, np. nieustanne kłótnie rodziców, problemy finansowe, przemoc.

2) w szkole:

  • zbyt obszerny program nauczania,
  • za dużo osób w klasie,
  • brak akceptacji przez rówieśników,
  • niewystarczające przygotowanie nauczycieli,
  • zły wpływ grupy rówieśniczej (zwłaszcza w przypadku nastolatków).
Reklama

Reklama
Reklama
Reklama