Czym są odprowadzenia kończynowe i przedsercowe EKG?
Odprowadzeniem nazywa się obwód elektryczny, który tworzy galwanometr wraz z elektrodami zamontowanymi na ciele pacjenta w czasie badania EKG. Badanie elektrokardiograficzne ocenia czynność elektryczną serca.
Odprowadzeniem nazywa się obwód elektryczny, który tworzy galwanometr wraz z elektrodami zamontowanymi na ciele pacjenta w czasie badania EKG. Badanie elektrokardiograficzne ocenia czynność elektryczną serca.
Co to jest odprowadzenie?
Kiedy serce bije wytwarzane jest pole elektryczne o zmiennym napięciu. Urządzenie służące do mierzenia tego napięcia (galwanometr) tworzy z elektrodami odprowadzenie, czyli obwód elektryczny. Wyróżnia się odprowadzenia przedsercowe, których elektrody umieszcza się na powierzchni klatki piersiowej badanego, i odprowadzenia kończynowe, gdy elektrody montuje się na nogach i rękach. W czasie przeprowadzania spoczynkowego badania EKG stosuje się 3 odprowadzenia kończynowe dwubiegunowe, 3 odprowadzenia kończynowe jednobiegunowe i 6 odprowadzeń przedsercowych jednobiegunowych.
Odprowadzenia elektrokardiograficzne
Do oceny zmian pola elektrycznego mięśnia sercowego w badaniu EKG stosuje się odprowadzenia jedno- i dwubiegunowe. Zadaniem pierwszych z nich jest zmierzenie bezwzględnej wartości potencjału, natomiast celem odprowadzeń dwubiegunowych jest ocena różnicy zaistniałej między elektrodą dodatnią a elektrodą ujemną.
Odprowadzenia przedsercowe
Dodatnie odprowadzenia przedsercowe (zwane odprowadzeniami Wilsona) montowane są w 6 miejscach klatki piersiowej. Zadanie elektrod prawokomorowych i lewokomorowych polega na zmierzeniu bezwzględnej wartość potencjału na powierzchni skóry. Elektrody umieszcza się w ściśle określonych miejscach na ciele badanego. Obojętną elektrodą jest wówczas połączenie elektrod kończynowych.
Odprowadzenia kończynowe
Wyróżnia się odprowadzenia kończynowe dwu- i jednobiegunowe. Zadaniem odprowadzeń dwubiegunowych, zwanych odprowadzeniami Einthovena, jest pomiar różnicy potencjałów między elektrodami, które zostają umieszczone na obu rękach i lewej nodze. W ten sposób mierzy się różnicę w napięciu zidentyfikowanym w lewym i prawym przedramieniu, między prawym przedramieniem a prawym udem oraz pomiędzy lewym przedramieniem i lewym podudziem badanego. Czwartą elektrodę umieszcza się na prawej goleni i stanowi ona punkt odniesienia.
Funkcja odprowadzeń kończynowych jednobiegunowych, zwanych odprowadzeniami Goldbergera, polega na ocenie wzmocnionych sygnałów w miejscu zamontowania elektrody dodatniej. Umieszcza się je na obu rękach badanego (czerwoną na prawej ręce, a żółtą na lewej) i na lewej goleni (zieloną). Elektrodą obojętną jest wtedy połączenie pozostałych dwóch kończyn.
Dodatkowe odprowadzenia przedsercowe i przedsercowe prawokomorowe
Aby sprawdzić, jak funkcjonuje tylna ściana serca, stosuje się dodatkowe odprowadzenia przedsercowe. Natomiast gdy istnieje podejrzenie zawału, wykorzystuje się odprowadzenia przedsercowe prawokomorowe w celu uzyskania dodatkowych informacji o czynności elektrycznej prawej komory serca.