Nadczynność tarczycy w wynikach badań krwi – normy TSH, ft3 i ft4, interpretacja wyników
Wyniki badań w nadczynności tarczycy są ważne do diagnozy i podczas leczenia w celu monitorowania jego skuteczności. Podstawowymi badaniem pozwalającym wykryć nieprawidłowości w pracy tarczycy jest badania TSH. Gdy jego wynik jest nieprawidłowy, bada się też ft3 i ft4.
Wyniki badań w nadczynności tarczycy są ważne do diagnozy i podczas leczenia w celu monitorowania jego skuteczności. Podstawowymi badaniem pozwalającym wykryć nieprawidłowości w pracy tarczycy jest badania TSH. Gdy jego wynik jest nieprawidłowy, bada się też ft3 i ft4.
Nadczynność tarczycy najczęściej jest skutkiem choroby Gravesa-Basedowa (choroby autoimmunologicznej), guzów tego gruczołu lub zapalenia. Może być objawem gruczolaka przysadki mózgowej. Niekiedy nadczynność tarczycy jest skutkiem ubocznym stosowania niektórych leków.
Nadczynność tarczycy: wyniki badań krwi TSH, ft3 i ft4
Podstawowym badaniem weryfikującym podejrzenia zaburzeń pracy tarczycy jest badanie TSH, czyli tyreotropiny. Norma TSH wynosi od 0,23 do 4,0 (lub do 5) mikrojednostek na mililitr krwi (µU/ml). O nadczynności tarczycy świadczy wynik poniżej dolnej granicy normy. Na jego podstawie zleca się wykonanie kolejnych badań krwi na hormony, by zweryfikować choroby tarczycy (lub przysadki mózgowej).
Gdy wynik TSH jest nieprawidłowy (zbyt niski), wykonuje się badania ft3 i ft4, czyli odpowiednio wolnej trójjodotyroniny i wolnej tyroksyny. Te dwa hormony pozwalają stwierdzić konkretną chorobę tarczycy (niedoczynność lub nadczynność).
Prawidłowe wyniki ft4 powinny mieścić się w przedziale od 10 do 25 pikomoli na litr krwi (pmol/l). Norma fT3 wynosi od 2,25 do 6 pmol/l. O nadczynności tarczycy świadczą niskie TSH i jednocześnie wysokie ft3 i ft4. Podczas interpretacji wyników badań na nadczynność tarczycy należy zwrócić uwagę na jednostki i zakres referencyjny, ponieważ mogą się one różnić w zależności od laboratorium.
Leczenie nadczynności tarczycy
Pierwszym wyborem w leczeniu nadczynności tarczycy najczęściej są leki hamujące wytwarzanie hormonów połączone z beta-blokerami, które łagodzą część objawów. W przebiegu raka tarczycy (lub gdy występuje wole) stosuje się terapię z użyciem promieniotwórczego jodu. Tego rodzaju leczenie polega na uszkodzeniu komórek tarczycy, by zmniejszyć ilość produkowanych przez ten gruczoł hormonów.
W przypadku raka tarczycy oraz kiedy inne metody zawodzą stosuje się w leczeniu nadczynności tarczycy metodę chirurgiczną. Polega ona na częściowym lub całkowitym usunięciu tarczycy.