Uczuciowa twarz choroby, czyli jak postrzegać dziecko z zespołem Downa

Dziecko z zespołem Downa wymaga więcej uwagi i poświęcenia od rodziców niż dzieci zdrowe. Choroba spowodowana jest głównie przez czynnik genetyczny, a dokładnie trisomię 21. chromosomu (jego potrojeniem) i charakteryzuje się odmiennością zarówno fizyczną, jak i psychiczną.

Dziecko z zespołem Downa jest przede wszystkim bardzo uczuciowe i ciepłe.

Zespół Downa nie jest rzadką chorobą, a tendencja urodzenia dziecka z tą choroba zwiększa się wraz z wiekiem matki. Jeżeli w ciążę zachodzi kobieta 25-letnia, wtedy prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z trisomią wynosi ok. 1:1500 urodzeń, a dla matki powyżej 40. roku życia współczynnik wynosi już 1:100.

Jakie jest dziecko z zespołem Downa?

Jeżeli dziecko z zespołem Downa otrzymuje poczucie akceptacji, wyróżnia się zachowaniem łagodnym, uczuciowym i pełnym przywiązania się do rodzica. Okazuje złość rzadko, jednak złość ta przejawia się w postaci chwilowego buntu. Odznacza się wdzięcznością i chętnie służy pomocą. Osobowość dzieci z zespołem Downa może być różnorodna, tak jak u zdrowych ludzi, jednak wymienione cechy są typowe dla tego rodzaju zaburzenia. Zdarza się, że dziecko jest nieufne wobec innych ludzi, niedostępne i zalęknione. Takie zachowanie może wynikać z braku akceptacji przez otoczenie przedszkolne lub szkolne.

Zachowanie dziecka z zespołem Downa

Dziecko z zespołem Downa jest powolne, czasami uparte i przeważnie znajduje się na wyższym stopniu rozwoju społecznego niż intelektualnego (czasami zespół Downa połączony jest z upośledzeniem intelektualnym). Dlatego wymaga więcej zaangażowania ze strony rodziców i opiekunów. Gdy przebywa w środowisku, które go nie akceptuje, może stać się agresywne, złośliwe i dokuczać. Bywa, że jest zbyt łatwowierne i rówieśnicy w szkole namówią je do przestępstwa, na przykład kradzieży.

Problemy wychowawcze z dzieckiem z zespołem Downa

Jeżeli dziecko napotka na swojej drodze niewłaściwych ludzi, a rodzice nie będą w stanie zaakceptować sytuacji pojawienia się w ich rodzinie choroby, jest duże prawdopodobieństwo, że w przyszłym życiu będzie aspołeczne i popadnie w konflikt z prawem. Będzie uciekać ze szkoły, popadać w konflikty z ludźmi, co wzmocni brak akceptacji ze strony otoczenia. Przez obniżoną zdolność intelektualną przestanie się uczyć, a wręcz zniechęci do zdobywania wiedzy.

Od tego, jakie dziecko z zespołem Downa będzie w przyszłości, zależy wiele czynników. Jest to przede wszystkim akceptacja przez rodziców, relacje społeczne z innymi ludźmi i postrzeganie siebie samego. Niewykluczone, że przy właściwej opiece rodziców i specjalistów (pedagog szkolny, psycholog, logopeda) dziecko w dorosłości usamodzielni się i będzie mogło pójść do pracy. Współpraca z dziećmi z zespołem Downa jest złożona. Ich motoryka jest na niskim poziomie, więc trzeba pracować nad rytmem, naśladowaniem dźwięków. Ważnym aspektem jest również nauka poprzez naśladowanie i opieranie się na materiale konkretnym, czyli wszystkim, co można dotknąć, powąchać – mówi Katarzyna Januszczak, logopeda z „Fundacji 21” w Krośnie.

• Choroba Edwardsa najczęściej kończy się poronieniem ciąży. Choroba Edwardsa - przyczyny i objawy.
• Nowe choroby genetyczne człowieka są odkrywane cały czas. Choroby genetyczne człowieka: choroby wywołane mutacjami genów.
• Hiperteloryzm oznacza rozstaw oczodołów nawet do dwóch razy większy, niż standardowy. Czym jest hiperteloryzm? Przyczyny objawy i leczenie.