Minoksydyl w leczeniu nadciśnienia i wypadania włosów

Minoksydyl to substancja czynna wykorzystywana w obniżaniu ciśnienia krwi. Jest środkiem wykorzystywanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego.

Działanie minoksydylu

Minoksydyl działa przez rozszerzanie tętniczek obwodowych. Doustne podawanie minoksydylu bezpośrednio wpływa na mięśnie gładkie naczyń krwionośnych powodując ich rozszerzenie. Minoksydyl aktywuje kanały potasowe i osłabia działanie amin katecholowych (pochodnych aminokwasu, organicznych związków chemicznych), które podnoszą ciśnienie. Zewnętrznie stosowany minoksydyl na owłosioną skórę głowy działa stymulująco na mieszki włosowe, np. odwraca proces miniaturyzacji włosów w łysieniu typu męskiego. Zahamowanie wypadania włosów następuje po 2 miesiącach systematycznego stosowania minoksydylu, a ich odrastanie po 4-6 miesiącach kuracji.

Wskazania do zastosowania minoksydylu

Minoksydyl jest uzupełniająco stosowany w przypadkach nadciśnienia tętniczego. Wykorzystywany jest także w leczeniu łysienia androgenowego u kobiet i mężczyzn. Minoksydyl największą skuteczność wykazuje we wczesnych fazach procesu łysienia na szczycie głowy u osób młodych. Zaprzestanie kuracji w ciągu kilku miesięcy wpływa na cofanie się efektu leczniczego (ok. 95% minoksydylu jest eliminowane z organizmu w ciągu 4 dni).

Działania niepożądane minoksydylu

W miejscu aplikacji minoksydylu może wystąpić zaczerwienienie, suchość i łuszczenie się skóry. Niekiedy pojawiają się reakcje alergiczne (pokrzywka, nieżyt nosa, obrzęk twarzy, rumień, kontaktowe zapalenie skóry), swędzenie i odbarwienie skóry. We wczesnym stadium podawania leku może wystąpić łysienie lub nadmierne owłosienie. Doustnie przyjęty minoksydyl może wywoływać wyraźną tachykardię (przyspieszenie akcji serca) i nasilić objawy choroby wieńcowej. Przedawkowanie minoksydylu ( >2ml/d) powoduje duszność, obrzęki i niedociśnienie.

Interakcje minoksydylu

Miejscowo stosowane leki lub leki, które zmieniają właściwości warstwy rogowej naskórka (m.in. tretynoina) mogą wpływać na zwiększenie wchłanialności minoksydylu do krwi (zwykle minoksydyl wchłania się bardzo słabo, do krążenia ogólnego przenika ok. 0,3%-4,5%).